Sure 56: El Vakia (Ndodhia e Madhe)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur të bjerë Ndodhia e Madhe (Dita e Kijametit),

2. Dhe atëherë nuk ka asnjë mohim të ardhjes së saj.

3. (Disa) do t’i ulë, (të tjerë) do t’i lartësojë. (Tefsir Ibn Kethir).

4. Kur toka të dridhet me dridhje të tmerrshme.

5. Dhe malet të bëhen pluhur.

6. Sa që do të bëhen grimca që fluturojnë.

7. Ndërsa ju do të jeni në tri palë (të ndarë në tri grupe).

8. Kështu, ata të Dorës së Djathtë (ata që do t’u jepet libri i veprave të tyre nga e djathta). Kush do të jenë ata të Dorës së Djathtë?

9. Dhe ata të Dorës së Majtë (ata që do t’u jepet libri i veprave të tyre nga e majta). Kush do të jenë ata të Dorës së Majtë?

10. Dhe ata më të parët e më të shquarit (në Besimin e Pastër Islam, në kryerjen e detyrave e të veprave më të mira në dynja dhe më të parët në thirrjen për të përqafuar Islamin) do të jenë më të parët e më të shquarit (në Xhennetin e Lartë).

11. Këta do të jenë ata më të afërtit tek Allahu.

12. Ndër Kopshtet e Kënaqësisë (në Xhennet).

13. Një shumicë (e këtyre më të shquarve) do të jenë nga brezat e parë.

14. Dhe një pakicë (e këtyre më të shquarve) do të jenë nga brezat e mëpastajmë.

15. (Ata do të jenë) në frone të thurur me ar e xhevahir.

16. Duke pushuar në to përballë njëri-tjetrit.

17. Do t’u shërbejnë djelmosha të pavdekshëm.

18. Me kupa, ibrigë dhe gota me pije të kulluar që rrjedh,

19. Nga e cila nuk do të kenë as dhimbje koke dhe as dehje.

20. Edhe fruta prej të cilëve mund të zgjedhin.

21. Edhe mishin e zogjve që të dëshirojnë.

22. Edhe Hyri me sy të mëdhenj të mrekullueshëm (për bashkëshorte për Muttekunët - për të përkushtuarit në Besimin e Pastër Islam).

23. Si të ishin perla të ruajtura mirë.

24. Shpërblim për atë që gjithnjë punuan.

25. Asnjë Lavg (fjalë e keqe, e ligë, bisedë e kotë e tallje) nuk do të dëgjojnë atje dhe as të folur me gjynahe (përgojim e shpifje).

26. Vetëm thënien: Selam! Selam! (Paqë mbi ju! Paqë mbi ju!).

27. Dhe ata të Dorës së Djathtë. Kush do të jenë ata të Dorës së Djathtë?

28. Do të jenë në Sidrin (pemë në kufirin më të lartë) pa gjemba,

29. Dhe ndër Talh (banane) me fruta palë-palë,

30. Dhe ndër hije të zgjatura,

31. Dhe pranë ujit që rrjedh paprerë,

32. Dhe frutave të bollshëm,

33. Që nuk ndërpriten nga stinët dhe jo larg e vështirë për t’u marrë,

34. Dhe në shtretër të lartë.

35. Vërtet që Ne i kemi krijuar ato (vashat) në një krijim të veçantë (formë të re).

36. Dhe ato i kemi bërë virgjëresha.

37. Të dashuruara (vetëm me bashkëshortët e tyre), të një moshe.

38. Për ata të Dorës së Djathtë.

39. Një shumicë e këtyre (të Dorës së Djathtë) do të jenë nga brezat e parë.

40. Edhe një shumicë e këtyre (të Dorës së Djathtë) do të jenë nga brezat e fundit.

41. Dhe ata të Dorës së Majtë. Kush do të jenë ata të Dorës së Majtë?

42. Në erën e egër përvëluese dhe ujin që vlon,

43. Dhe në hije të tymit të zi,

44. (Hije kjo) as e freskët e as e këndshme,

45. Vërtet që para saj ata qenë të kënaqur në luks,

46. Dhe të vendosur në mëkat të madh (duke i vënë shokë Allahut, duke adhuruar të tjerë në vend të Tij, duke bërë krime).

47. Dhe gjithnjë thoshin: “Kur të vdesim e të bëhemi pluhur e kocka, a do të ringjallemi atëherë me të vërtetë?

48. A edhe baballarët tanë të parë?”

49. Thuaju: “Sigurisht, të parët dhe të fundit.

50. Patjetër të gjithë të grumbulluar së bashku për Mbledhjen e përcaktuar të Një Dite të njohur.

51. Pastaj ju, për më tepër, me të vërtetë që ju të gabuarit, mohuesit (e Ringjalljes)!

52. Ju me të vërtetë që do të hani nga pema e Zekumit.

53. Pastaj me të do të mbushni barkun tuaj,

54. Dhe mbi gjithë atë, do të pini ujë që vlon.

55. Sa do të pini si deve të etura!”

56. I tillë do të jetë të kënaqurit e tyre në Ditën e Shpërblimit!

57. Ne ju krijuam ju, atëherë pse nuk besoni?

58. (Shihni pra!) Më tregoni pra farën (e njeriut) që ju e derdhni!

59. A jeni ju që e krijoni atë, apo jemi Ne Krijues?

60. Ne kemi përcaktuar vdekjen për ju të gjithë dhe Ne nuk jemi të paaftë e nuk na pengon gjë,

61. Që t’ju ndryshojmë formën juve dhe t’ju krijojmë në (forma) që ju s’i dini.

62. Dhe me të vërtetë që ju tashmë e dini formën e parë të krijimit (krijimin e Ademit). Pse atëherë nuk përkujtoni a të merrni mësim?

63. (Shihni pra!) Më tregoni pra farën që ju e mbillni në tokë!

64. A jeni ju që e bëni të rritet, apo jemi Ne Rritës?

65. Po të donim, Ne mund ta shkatërronim e ta bënim pluhur dhe ju do të ishi të brengosur (apo të lënë në habi), (Tefsir Ibn Kethir).

66. (Duke thënë): “Ne vërtet që jemi Mugremunë (të shkatërruar ose që humbëm paratë pa asnjë përfitim)! (Tefsir El-Kurtubi).

67. “Jo, në të vërtetë Ne ju lamë pa gjë!”

68. (Shihni pra!) Më tregoni pra ujin që ju e pini!

69. A jeni ju që e bëni të bjerë nga retë e shiut, apo jemi Ne Zbritës?

70. Po të donim, Ne vërtet që mund ta bënim atë të kripur (e të papijshëm). Pse atëherë nuk falënderoni (Allahun)?

71. (Shihni pra!) Më tregoni pra zjarrin që ju e ndizni!

72. A jeni ju që i bëni pemët të rriten, apo jemi Ne rritës?

73. Ne e kemi bërë atë Përkujtues (për Zjarrin e Xhehenemit) dhe mjet për udhëtarët.

74. Atëherë pra, lavdëro me lartësim Emrin e Zotit tënd, më të Madhit.

75. Kështu pra, Unë betohem për perëndimin e yjeve!

76. Dhe vërtet që është një betim i madh, veç sikur ta dinit.

77. Se ky është një Kur’an i nderuar.

78. Në një Libër të ruajtur mirë (tek Allahu mbi qiej në El-Leuh el-Mahfudh).

79. Të cilin askush nuk mund ta prekë veçse të pastërtit e të dëlirët (melekët).

80. (Ky Kur’an) Shpallje nga Zoti i Aleminit (Zoti i gjithë botëve, i gjithësisë dhe i gjithçkaje që gjindet në të, Zoti i njerëzve dhe i xhindeve).

81. A është fjalë e tillë sa që ju (mosbesimtarë) ta mohoni?

82. Dhe në vend (të falënderimit të Allahut) për Rizkun (mirësitë e furnizimin) që Ai u jep juve, përkundrazi ju e mohoni Atë (me mosbesim)!

83. Përse pra (nuk ndërhyni), kur (shpirti) arrin te gryka?

84. Dhe ju në çast vështroni.

85. Por Ne (Dija Jonë, Fuqia Jonë, melekët Tanë të dërguar të vdekjes që marrin shpirtin) jemi më afër tij se sa ju, por ju nuk shikoni. (Tefsir Et-Tabari).

86. Pse atëherë ju, - nëse jeni të përjashtuar nga dhënia llogari dhe shpërblimi, - pse nuk

87. E sillni prapë atë (shpirtin tek trupi i tij), nëse jeni që thoni të vërtetën?

88. Pastaj, në qoftë se ai (që po vdes) është prej Mukar-rebunëve (prej atyre që sillen afër tek Allahu),

89. Ai ka qetësim, edhe begati, edhe Kopshte të Kënaqësive (Xhennetin).

90. Dhe në qoftë se ai do të jetë prej atyre të Dorës së Djathtë,

91. Atëherë paqë dhe shpëtim (nga Ndëshkimi i Allahut) për ty nga ata të Dorës së Djathtë.

92. Por në qoftë se ai është prej atyre që mohojnë (ringjalljen), është prej të gabuarve (e Besimit të Pastër Islam),

93. Atëherë për të është të kënaqurit me ujë që vlon.

94. Dhe të djegurit e Zjarrit të egër flakërues.

95. Vërtet që kjo! Mu kjo është me sigurinë më të madhe e Vërteta e pakundërshtueshme.

96. Kështu pra, lavdëro me lartësim Emrin e Zotit tënd, më të Madhit.

Sure 57: El Hadid (Hekuri)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Gjithë ç’është në qiej dhe në tokë lavdërojnë Allahun dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

2. I Tij është Mbizotërimi i qiejve dhe i tokës. Ai është që jep jetë dhe sjell vdekje dhe Ai është i Zoti për të bërë çdo gjë.

3. Ai është më i Pari (s’ka asgjë para Tij, Ai është i Pafillim) edhe më i Fundit (s’ka asgjë pas Tij, Ai është i Pambarim), edhe më i Larti (s’ka asgjë mbi Të), edhe më i Afërti (nuk ka gjë më të afërt se Ai, nuk ka asnjë pengesë ndërmjet Tij dhe krijesave të Tij). Dhe Ai është i Gjithëditur për çdo gjë.

4. Ai është i Cili krijoi qiejt dhe tokën në Gjashtë Ditë, pastaj Ai Isteva (u ngrit lart dhe qëndroi mbi) Arsh (Fronin e Tij Madhështor vërtet ashtu siç i shkon Madhështis së Tij). Ai di çfarë hyn në tokë, edhe çfarë del prej saj, edhe çfarë zbret nga qielli, edhe çfarë ngritet në të dhe Ai është me ju (me Dijen e Tij) kudo që të jeni. Dhe Allahu është Gjithëvëzhgues për gjithçka që ju punoni.

5. I Tij është Mbizotërimi i qiejve dhe i tokës dhe tek Allahu kthehen të gjitha çështjet (për vendim e gjykim).

6. Ai shkrin natën te dita (shkurton orët e natës dhe po aq i shton ditës) dhe Ai shkrin ditën te nata (shkurton orët e ditës dhe po aq i shton natës). Dhe Ai është i Gjithëditur për çfarë ka në gjokse.

7. Besoni Allahun dhe të Dërguarin e Tij (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) dhe shpenzoni nga ajo për të cilën Ai ju ka bërë kujdestarë. Dhe të atillët prej jush të cilët besojnë dhe shpenzojnë (në Rrugën e Allahut), i tyre do të jetë shpërblim i madh.

8. E çfarë keni që nuk besoni në Allahun! Ndërkohë që i Dërguari (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) ju fton të besoni Zotin tuaj dhe Ai vërtet që ka marrë besën tuaj, në qoftë se jeni besimtarë të vërtetë.

9. Ai është i Cili zbret Ajete të qarta (prova, shenja, Vargje, Shpallje) te robi i Tij (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), me qëllim që t’ju nxjerrë ju nga errësira në dritë. Dhe vërtetë që Allahu është ndaj jush shumë Dashamirës, Mëshirëplotë.

10. E çfarë keni që nuk shpenzoni për Çështjen e Allahut? Ndërkohë Allahut i përket trashëgimia e qiejve dhe e tokës. Nuk janë njësoj ndërmjet jush ata që shpenzuan dhe luftuan para çlirimit (të Mekës). Të tillët janë në gradë më të lartë se ata që shpenzuan dhe luftuan më pas. Por për të gjithë Allahu ka premtuar të mira dhe Allahu është i Mirënjohur për gjithçka që ju punoni.

11. Kush është ai i cili do t’i japë Allahut një hua të mire e që Ai të mund t’ia shumëfishojë atë atij disa herë në të mirë të tij? Dhe (përveç kësaj) do të ketë një shpërblim të nderuar (Xhennetin).

12. Ditën kur do të shihni besimtarët dhe besimtaret, se si u prin ndriçimi përpara tyre dhe nga e djathta e tyre. (u thuhet:) Përgëzime për ju këtë Ditë! Kopshte të Begatë nën të cilët rrjedhin lumenj për të banuar ndër ta përgjithmonë! Me të vërtetë që ky është ai ngadhnjimi madhështor!

13. Ditën kur hipokritët dhe hipokritet do t’u thonë besimtarëve: “Na prisni edhe ne që të ndriçohemi prej dritës suaj!” Do t’u thuhet: “Kthehuni mbrapa në fund! Pastaj kërkoni ndonjë dritë!” Kështu do të vendoset ndërmjet tyre një mur me një portë në të. Brenda do të jetë mëshirë dhe jashtë do të jetë ndëshkim.

14. (Hipokritët nga jashtë) do t’u thërrasin (besimtarëve brenda): “A nuk qemë me ju?” Besimtarët do t’u përgjigjen: “Po! Por ju u udhëhoqët nga epshet; ju dëshironit shkatërrimin tonë; ju dyshuat (në Besim); ju u mashtruat nga dëshirat e rreme derisa erdhi Urdhëri i Allahut. Dhe juve ju mashtroi kryemashtruesi (Shejtani) për Allahun.”

15. Kështu këtë Ditë, prej jush nuk pranohet ndonjë kompensim (për t’u liruar), as edhe prej atyre që mohuan. Vendbanimi juaj është Zjarri. Ai është vendi tamam për ju. Dhe vërtet sa përfundim i keq është ai.”

16. A nuk ka ardhur koha për zemrat e atyre që besojnë (Allahun dhe të Dërguarin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) të ndikohen nga Mesazhi Përkujtues i Allahut (Kur’ani) dhe nga ajo që u është shpallur nga e Vërteta (dhe të përkujtojnë Allahun), që të mos bëhen si ata të cilëve u janë dhënë Librat e Parë (si jehuditë e të krishterët) më përpara, për të cilët kaloi shumë kohë dhe zemrat e tyre u forcuan (u bënë gur)? Dhe shumica e tyre ishin Fasikunë (të pabindur, të panënshtruar ndaj Allahut duke kaluar çdo kufi).

17. Dijeni se Allahu i jep jetë tokës pas vdekjes së saj! Me të vërtetë që Ne i kemi bërë të qarta Ajetet (shenjat, treguesit, shpalljet) për ju, ashtu që të kuptoni.

18. Vërtet se ata që japin Sadaka dhe ato që japin Sadaka (japin Zekatin, japin lëmoshë e bamirësi të tjera) dhe lënë tek Allahu një hua të mirë, ajo do të shtohet shumëfish (në përfitim të tyre) dhe i tyri do të jetë shpërblimi i nderuar (Xhenneti).

19. Dhe ata që besojnë Allahun dhe të Dërguarit e Tij - këta janë Sad-dikunë (të sinqertit që besojnë Allahun Një të Vetëm dhe që pasojnë Pejgamberët) dhe Shehidët (dëshmorët në Rrugën e Allahut),- këta do të kenë shpërblimin e tyre. Por ata që mohojnë Ajetet Tona, mu këta do të jenë banorët e Zjarrit flakërues.

20. Dijeni se jeta e kësaj bote është vetëm lojë, kalim kohe në argëtim, stoli, mburrje e ndërsjellë mes jush dhe rivalitet për pasuri e fëmijë, tamam si bimësia pas shiut ku rritja e saj e kënaq bujkun; më pas ajo thahet dhe e shihni të zverdhet, pastaj ajo bëhet kashtë. Por në Jetën e Pastajme (është) dënim i ashpër (për mosbesimtarët e keqbërësit) dhe Falje nga Allahu dhe Kënaqësia e Tij (për besimtarët e mirëpunuesit). E jeta e kësaj bote është vetëm kënaqësi mashtruese.

21. Vraponi drejt Faljes nga Zoti juaj dhe drejt Xhennetit, gjerësia e të cilit është sa gjerësia e qiellit dhe e tokës, i përgatitur për ata që besojnë Allahun dhe të Dërguarit e Tij.

22. Asnjë fatkeqësi nuk bie në tokë ose mbi ju që të mos jetë e shkruar në Librin (e Vendimeve në El-Leuh El-Mahfudh) para se Ne ta sjellim atë në zbatim. Sigurisht që kjo për Allahun është e lehtë.

23. Me qëllim që ju të mos pikëlloheni për ato që s’mund t’i kapni dhe që ju të mos gëzoheni për shkak të asaj që ju është dhënë. Dhe Allahu nuk e do asnjë arrogant mendjemadh.

24. Ata që janë dorështrënguar (dhe që u këshillojnë edhe njerëzve të tjerë të jenë koprracë – (Allahu nuk ka nevojë për bamirësinë e tyre). Dhe kushdo që largohet (nga Besimi Islam), atëherë Allahu është vërtet më i Pasuri (i Lirë nga çdo nevojë), Zotëruesi i të gjitha lavdërimeve.)

25. Tashmë Ne me të vërtetë që kemi sjellë të Dërguarit Tanë me tregues e prova të qarta dhe shpallëm me ta Shkrimet dhe Peshoren (drejtësinë), me qëllim që njerëzimi të përmbajë drejtësinë. Dhe Ne e kemi zbritur (nxorëm) hekurin në të cilin ka forcë të madhe (në çështjet e luftës), si edhe shumë përfitime për njerëzimin, me qëllim që Allahu të provojë kush është ai i cili do ta ndihmojë Atë (Fenë e Tij) dhe të Dërguarit e Tij në Gajb (pa e parë Atë). Vërtet që Allahu është Fuqiplotë, i Gjithëfuqishëm.

26. Dhe vërtet që Ne dërguam Nuhun dhe Ibrahimin dhe sollëm tek pasardhësit e tyre Pejgamberinë dhe Shkrimet (Hyjnore). Kështu prej tyre ka të drejtuar, por shumë prej tyre janë Fasikunë (të pabindur, të panënshtruar ndaj Allahut duke kaluar çdo kufi).

27. Pastaj Ne pas tyre çuam të Dërguarit Tanë dhe Ne dërguam Isain, birin e Merjemes dhe atij i dhamë Inxhilin. Dhe në zemrat e atyre që besuan dhe e ndoçën atë, sollëm dhembshuri e mëshirë. Por murgësinë të cilën ata ia mveshën vetes së vet, nuk e urdhëruam Ne, por ata vetë (e kërkuan), vetëm për të fituar me anë të saj Kënaqësinë e Allahut, ndërsa në të vërtetë ata nuk iu përmbajtën asaj me qëndrimin e merituar. Kësisoj Ne u dhamë atyre që besuan nga mesi i tyre shpërblimin e tyre (të merituar), por një shumicë e tyre janë Fasikunë (të pabindur, të panënshtruar ndaj Allahut, duke kaluar çdo kufi).

28. O ju që keni besuar (Musain, o ju jehudi; dhe Isain, birin e Merjemes, o ju të krishterë)! Kini frikë Allahun dhe besoni edhe të Dërguarin e Tij (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem). Ai do t’ju japë dy herë shpërblim nga Mëshira e Tij, dhe Ai do t’ju japë juve dritë me të cilën do të ecni (në Udhën e Drejtë) dhe Ai do t’ju falë ju. Dhe Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

29. Kështu që ithtarët e Librave të Parë (jehuditë dhe të krishterët) ta marrin vesh mirë, se ata nuk kanë aspak ndonjë fuqi mbi Mirësitë e Allahut dhe se Mirësitë e Allahut janë (plotësisht të gjitha) në Dorën e Tij për t’i dhuruar ato mbi atë që Ai do. Dhe Allahu është Zotëruesi i Mirësive më të mëdha.

Sure 58: El Muxhadilah (Debatuesja)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim
Pjesa 28

1. Vërtet që tashmë Allahu e dëgjoi fjalën e saj (Khaulah) e cila fjaloset me ty (O Muhammed) lidhur me bashkëshortin e saj (Aus bin Es-Samit) dhe ia çon ankimet e saj Allahut (duke iu lutur). Dhe Allahu i dëgjon argumentet mes ju të dyve. Vërtet që Allahu është Gjithëdëgjues, Gjithëshikues.

2. Ata prej jush të cilët i bëjnë bashkëshortet e tyre të paligjshme (Edh-Dhihar) për ta (duke u thënë atyre, ‘ti je për mua si shpina e nënës sime’), ato nuk janë nënat e tyre. Askush nuk mund të jetë nënë e tyre përveç atyre të cilat i lindën. Dhe me të vërtetë që ata thonë një fjalë të urryer dhe një gënjeshtër. Dhe me të vërtetë që Allahu është Ai i Cili është Falës, gjithnjë Falës i Madh.

3. Dhe ata të cilët i bëjnë bashkëshortet e tyre të paligjshme (Edh-Dhihar) për ta dhe duan ta lirojnë vetveten nga ajo që kanë thënë, (shpagimi) në rast të tillë është të lirojnë një rob para se të prekin njëri-tjetrin. Ky është qortim për ju. Dhe Allahu është i Mirënjohur për gjithçka që ju punoni.

4. E ai i cili nuk gjen dot (para për të blerë dhe për të liruar një rob), duhet të agjërojë dy muaj njëri pas tjetrit para se ata të dy të prekin njëri-tjetrin. E për atë i cili nuk është në gjendje për këtë, ai duhet të ushqejë gjashtëdhjetë të varfër. Ky është një urdhër me qëllim që ju të keni Besim të plotë tek Allahu dhe tek i Dërguari i Tij. Këta janë kufijtë e vendosur nga Allahu. Dhe për mosbesimtarët është ndëshkimi i dhimbshëm.

5. Padyshim se ata që i kundërvihen Allahut dhe të Dërguarit të Tij, do të poshtërohen ashtu siç u poshtëruan ata para këtyre. Dhe Ne kemi zbritur tashmë Ajete (prova, shenja, shpallje) të qarta. Dhe për mohuesit ka ndëshkim poshtërues.

6. Ditën kur Allahu do t’i ringjallë ata të gjithë bashkë dhe t’i njoftojë ata për çfarë patën punuar. Allahu e ka në llogari atë, ndërsa ata e kanë harruar. Dhe Allahu është Gjithëdëshmues për çdo gjë.

7. A nuk e ke parë se Allahu është në Dijeni për gjithë ç’gjindet në qiej dhe gjithë ç’gjindet në tokë? Nuk ka Nexhva (bisedë e fshehtë) të tre (vetave) veçse Ai është i katërti i tyre (me Dijen e Tij dhe me Njohjen e Tij, Ai duke qenë mbi Arsh, mbi shtatë qiejt), edhe nuk ka pesë (të tillë) veçse Ai është i gjashti i tyre, edhe as për më pak se aq, edhe për as më shumë se aq, veçse Ai është me ta (me Dijen dhe Njohjen e Tij duke qenë në Dijeni të plotë për çdo gjë) kudo që të ndodhen. Pastaj Ai do t’i njoftojë ata në Ditën e Kijametit për gjithë ç’kanë bërë. Vërtet që Allahu është i Gjithëditur për çdo gjë.

8. A nuk i ke parë ata që ishin të ndaluar të mbanin bisedime të fshehta se si i kthehen përsëri asaj që e kanë të ndaluar dhe thurin kurthe e përbetime të gjithë së bashku për të bërë gjynahe të mëdha, poshtërsi e mosbindje ndaj të Dërguarit (Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem)? Dhe kur vijnë tek ti, të përshëndesin me atë që Allahu nuk të përshëndet dhe (me vete) thonë: “Pse nuk na ndëshkon Allahu për çfarë themi?” Xhehenemi do të jetë i mjaftueshëm për ta dhe ata do të digjen në të. Dhe i keq vërtet është përfundimi i tillë!

9. O ju që keni besuar! Kur bisedoni mes veti fshehurazi, mos bisedoni për çka është gjynah, për poshtërsi dhe për mosbindje ndaj të Dërguarit, por bisedoni për El-Birr (drejtësi, besnikëri, bindje, mirësi) dhe për Et-Takva (përkushtim, virtyte të larta, për të pasur frikë Allahun). Dhe kini frikë Allahun tek i Cili do të grumbulloheni.

10. Bisedat e fshehta janë vetëm nga shejtani (djalli) me qëllim që ai t’u sjellë dhimbje e pikëllim besimtarëve, por ai nuk mund t’i dëmtojë ata aspak, përveç se me Vullnetin e Allahut dhe tek Allahu pra, le të mbështeten besimtarët.

11. O ju që keni besuar! Kur ju thuhet të hapni vend nëpër kuvende, (hapuni dhe) bëni vend që Allahu t’ju bëjë vend (të gjërë në Mëshirën e Tij). Dhe kur ju thuhet të ngriheni (për falje, për Xhihad ose për çdo vepër të mirë), atëherë çohuni pra, që Allahu t’i lartësojë ata që besojnë dhe ata të cilëve u është dhënë dija në grada të larta. Dhe Allahu është i Mirënjohur për gjithçka që ju punoni.

12. O ju që keni besuar! Kur dëshironi të bisedoni me të Dërguarin në veçanti, atëherë jepni diçka për Sadaka (bamirësi e lëmoshë) para bisedës suaj. Ajo do të jetë më e mirë për ju dhe më e dëlirë për ju, por nëse nuk keni çka të jepni, atëherë nuk ka dyshim se Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

13. A ju vjen keq të jepni Sadaka para se të bisedoni vetëm me të? Atëherë nëse nuk e bëni këtë - dhe Allahu ju ka falur ju,- atëherë pra, kryeni faljen e përcaktuar rregullisht dhe jepni Zekatin, dhe bindjuni Allahut dhe të Dërguarit të Tij. Allahu është i Gjithënjohur për gjithçka që ju punoni.

14. A nuk i ke parë ata (hipokritët) të cilët kanë miqësuar një popull (jehuditë) mbi të cilin është Zemërimi i Allahut? Ata betohen në gënjeshtër, ndërkohë që e dinë.

15. Allahu për ta ka përgatitur ndëshkim të ashpër. Vërtet e poshtër është ajo që ata kanë vepruar!

16. Ata i kanë bërë betimet e tyre perde (për veprimet e tyre të liga). Kësisoj ata ndalojnë (njerëzit) nga Udha e Allahut, kështu që do të kenë ndëshkim poshtërues.

17. Fëmijët e tyre dhe pasuria e tyre nuk do t’u vlejnë aspak ndaj Allahut. Ata do të jenë banorë të Zjarrit dhe aty do të jenë përgjithmonë.

18. Ditën kur Allahu do t’i ringjallë ata të gjithë bashkë (për llogarinë e tyre), ata do t’i betohen Atij ashtu siç ju betohen juve. Dhe mendojnë (me atë betim) të arrijnë diçka. Padyshim që ata janë gënjeshtarë!

19. Ata i ka mundur shejtani, kështu që ai i ka bërë të harrojnë kujtimin e Allahut. Ata janë palë e shejtanit, por ta dini se pala e shejtanit do të jenë të humburit.

20. Ata që i kundërvihen Allahut dhe të Dërguarit të Tij (Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), ata do të jenë më të ulëtit (më të poshtëruarit).

21. Allahu ka vendosur: “Nuk ka dyshim se Unë dhe të Dërguarit e Mi do të jemi fitimtarë.” Vërtet që Allahu është Fuqiplotë, i Gjithëfuqishëm.

22. Ti nuk do të gjesh popull i cili beson në Allahun dhe në Ditën e Fundit, të bëjë miqësi me ata që i kundërvihen Allahut dhe të Dërguarit të Tij (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), edhe sikur ata të ishin baballarët e tyre, apo bijtë e tyre, apo vëllezërit e tyre, apo të afërmit e tyre. Për të tillët Ai ka shkruar Besimin në zemrat e tyre dhe i ka forcuar me Ruh (dritë, udhëzim të vërtetë) nga Vetë Ai. Dhe Ne do t’i shtiem ata ndër Kopshte të Begatë nën të cilët rrjedhin lumenj për të banuar aty (përgjithmonë). Allahu është i Kënaqur me ta dhe ata janë (të kënaqur) me Të. Ata janë Pala e Allahut. Vërtet! Është Pala e Allahut që do të jenë ngadhënjyesit.

Sure 59: El Hashr (Grumbullimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Gjithë ç’është në qiej dhe gjithë ç’është në tokë lavdëron Allahun. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

2. Ai është i nxorri mosbesimtarët nga ithtarët e Librave të Parë (jehuditë e Beni En-Nedir) nga shtëpitë e tyre që në grumbullimin e parë. Ju nuk menduat se ata mund të dilnin nga shtëpitë. Edhe ata menduan se fortesa e tyre do t’i mbronte ata prej Allahut! Por atyre u arriti (Ndëshkimi) Allahu andej nga nuk e prisnin dhe Ai u futi panik në zemrat e tyre ashtu që me duart e veta dhe me duart e besimtarëve i prishën shtëpitë e tyre. Merrni mësim pra, o ju që keni sy e shihni!

3. Dhe po të mos ishte se Allahu kishte përcaktuar shpërnguljen për ta, Ai padyshim që do t’i kishte ndëshkuar ata në këtë botë; dhe në Botën Tjetër për ta është dënimi i Zjarrit.

4. Këtë për shkak se ata iu kundëvunë Allahut dhe të Dërguarit të Tij dhe kushdo që kundërshton Allahun, atëherë padyshim që Allahu është i Rreptë në ndëshkim.

5. Çfarë ju (muslimanë) pretë nga pemët e hurmave (të armikut) apo i latë në këmbë pa i prerë, ishte me Lejen e Allahut dhe me qëllim që Ai t’i poshtërojë Fasikunët (të pabindurit, të panënshtruarit ndaj Allahut e që kalojnë çdo kufi në mosbesim).

6. Dhe çfarë Allahu i dha si plaçkë lufte të Dërguarit të Tij (Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) prej tyre, ju, për të, nuk bëtë fushatë as me kuaj e as me deve, por Allahu i bën të Dërguarit e Tij mbizotërues mbi kënd të dojë Ai. Dhe Allahu është i Zoti për të bërë çdo gjë.

7. Çfarë Allahu i dha si plaçkë lufte të Dërguarit të Tij (Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) nga banorët e qytezave - ajo është për Allahun dhe të Dërguarin e tij, si edhe për të afërmit e tij, për jetimët, El-Mesakin (të varfrit) dhe endacakun, me qëllim që ajo të mos bëhet rast për t’u përdorur nga të pasurit nga mesi juaj. Dhe çfarëdo që t’ju japë juve i Dërguari, atë merreni dhe çfarëdo që ai ua ndalon juve, hiqni dorë (prej saj) dhe kini frikë Allahun. Vërtet që Allahu është i Ashpër në ndëshkim.

8. (Ka gjithashtu një pjesë në këtë plaçkë) Për (Muhaxhirinët - muslimanët e shpërngulur nga Meka në Medine) të mërguarit e varfër, të cilët u përzunë nga shtëpitë e tyre për të kërkuar Mirësinë e Allahut dhe për të fituar Kënaqësinë e Tij, dhe për të ndihmuar Allahun (për t’i shërbyer e për të ndihmuar Islamin, Fenë e Tij) dhe të Dërguarin e Tij (Muhamedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem). Padyshim që të këtillët janë të vërtetët.

9. Edhe ata të cilët para tyre patën shtëpitë e tyre (në Medine) dhe pranuan Besimin, - i duan ata që u shpërngulën tek ata dhe nuk kanë aspak zili në gjokset e tyre për atë që iu dhe atyre (nga plaçka e Beni-Nadir) dhe i parapëlqejnë ata (të shpërngulurit) mbi veten e tyre, edhe pse ata vetë kishin nevojë për të. Dhe kushdo që shpëton nga lakmia vetjake, tamam të këtillët do të jenë ngadhënjimtarët.

10. Dhe ata që erdhën pas tyre, thonë: “Zoti ynë! Na fal ne dhe vëllezërit tanë që qenë para nesh në Besim dhe mos na fut në zemrat tona asnjë grimcë urrejtje ndaj atyre që besuan. Zoti ynë! Vërtet që Ti je shumë Dashamirës, Mëshirëplotë.”

11. A nuk i ke parë ti (O Muhammed) hipokritët që u thonë shokëve të tyre nga ithtarët e Librave të Parë të cilët mohuan e nuk besuan: “(Për Allah!) Nëse ju përzënë juve, vërtet që (edhe) ne do të dalim bashkë me ju dhe ne kurrë nuk do t’i bindemi ndokujt kundër jush; dhe nëse ju sulmojnë (në luftë), ne padyshim që do t’ju ndihmojmë juve?” Por Allahu padyshim që është Dëshmues se ata janë gënjeshtarë.

12. Është e sigurt se, në qoftë se ata (jehuditë) dëbohen, kurrë ata (hipokritët) nuk do të dalin me ta; dhe në qoftë se sulmohen, ata kurrë nuk do t’i ndihmojnë. Edhe nëse i ndihmojnë ata, ata (hipokritët) do t’u kthejnë shpinën, kështu që ata nuk do të fitojnë.

13. Me të vërtetë që ju (besimtarë) jeni më të frikshëm në gjokset e tyre (jehudive) se sa Allahu. Kjo për shkak se ata janë popull që nuk kuptojnë (Madhështinë dhe Gjithëfuqinë e Allahut).

14. Ata të gjithë së bashku nuk kanë guxim t’ju luftojnë, përveç se në qytezat e fortifikuara apo kur janë pas ndonjë muri. Armiqësia mes tyre është shumë e madhe. Mund të mendoni për ta se janë të bashkuar, por në realitet zemrat e tyre janë të ndara. Kjo ngaqë ata janë popull që nuk marrin vesh.

15. Ata janë si parardhësit e tyre fare pak kohë më parë (jehuditë e fisit Benu Kajnuka). Ata shijuan përfundimin e hidhur të veprimit të tyre dhe (në Botën Tjetër) kanë dënim të dhimbshëm.

16. (Aleatët e tyre, hipokritët i mashtruan) si shejtani kur i thotë njeriut: “Moho e mos e beso Allahun”, por kur (njeriu) e mohon Allahun, (shejtani) i thotë: “Unë jam i lirë (i padetyruar) ndaj teje. Unë kam frikë Zotin e Gjithësisë!”

17. Kështu pra, fundi i të dyve do të jetë se ata do të jenë në Zjarr për të banuar atje. I tillë është shpërblimi i Dhalimunëve (politeistëve, keqbërësve, mohuesve të Njësisë së Allahut).

18. O ju që keni besuar! Kini frikë Allahun dhe përmbushni detyrimin ndaj Tij dhe le të shohë çdo njeri çfarë ka përgatitur për të nesërmen dhe kini frikë Allahun. Vërtet që Allahu është i Mirënjohur për gjithçka që ju bëni.

19. Dhe mos veproni si ata që e harruan Allahun (u bënë të pabindur ndaj Tij), dhe Allahu bëri që ata ta harrojnë vetveten e tyre (i la të harrojnë të bëjnë vepra të mira). Ata janë Fasikunët (të pabindurit, të panënshtruarit ndaj Allahut, e që kalojnë çdo kufi në mosbesim).

20. Nuk janë njësoj banorët e Zjarrit dhe banorët e Xhennetit. Janë banorët e Xhennetit që do të jenë ngadhënjyes.

21. Sikur ta kishim zbritur këtë Kur’an mbi një mal, sigurisht që do ta kishe parë atë të përulur e të thërrmuar nga frika e Allahut. Të tillë janë shembujt të cilët Ne ua sjellim njerëzve, në mënyrë që ata të mendojnë.

22. Allahu është Ai, veç të Cilit nuk ka të adhuruar tjetër të merituar, por vetëm Ai (La ilahe il-la Huve), i Gjithëdituri i Gajbit (i çdo të fshehte e të panjohure) dhe të shfaqurës (i çdo të njohure). Ai është i Gjithëmëshirshmi, Mëshirëploti.

23. Allahu është Ai (La ilahe il-la Huve) përveç të Cilit nuk ka të adhuruar tjetër të merituar, por vetëm Ai, Mbizotëruesi, i Shenjti, i Gjithëpërsosuri pa asnjë të metë, Gjithëdhuruesi i sigurisë (besimit), Gjithëvëzhguesi mbi krijesat e Tij, i Gjithëfuqishmi, Urdhëruesi i Papërballueshëm, më i Larti Suprem. Lavdi i qoftë Atij! I Lartë është Ai nga gjithë çfarë i mveshin dhe i shoqërojnë Atij!

24. Ai është Allahu, Gjithëkrijuesi, Shpikësi i Pashembullt i çdo gjëje, Formësuesi i gjithçkaje. Të Tij janë Emrat më të Bukur e më të Lartë. Gjithë ç’është në qiej dhe në tokë e lavdërojnë Atë. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

Sure 60: El Mumtahineh (Gruaja në provë)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. O ju që keni besuar! Në qoftë se ju keni dalë për t’u përpjekur për Çështjen Time dhe për të fituar Kënaqësinë Time, mos i bëni armiqtë e Mi dhe armiqtë e juaj (mosbesimtarët, politeistët) miq e shokë duke treguar dashuri ndaj tyre, ndërkohë që ata kanë mohuar çfarë ju ka ardhur juve nga e Vërteta (Kur’ani, Islami, i Dërguari i Allahut) dhe kanë dëbuar të Dërguarin (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) dhe vetë ju (nga shtëpitë tuaja), vetëm për shkak se besoni Allahun, Zotin tuaj! Ju tregoni miqësi me ta në fshehtësi, ndërkohë që Unë jam i Gjithënjohur për gjithçka që ju fshehni ose shfaqni hapur. Dhe kushdo prej jush që e bën këtë, atëherë ai është larguar (tepër) larg nga Udha e Drejtë.

2. Sikur ata të fitonin epërsi mbi ju, ata do të silleshin ndaj jush si armiq dhe do të shtrinin duart e tyre dhe gjuhën e tyre me ligësi kundër jush; dhe ata duan që ju të bëheni mosbesimtarë.

3. As të afërmit tuaj, as fëmijët tuaj nuk do t’ju sjellin dobi juve Ditën e Ringjalljes. Ai do të gjykojë ndërmjet jush. Dhe Allahu është Gjithëvëzhgues për gjithçka që ju bëni.

4. Me të vërtetë që ka qenë një shembull të shkëlqyer për ju tek Ibrahimi dhe tek ata që ishin me të, kur i thanë popullit të tyre: “Vërtet që ne jemi të lirë prej jush dhe prej gjithçka që ju adhuroni në vend të Allahut; ne ju kemi hedhur poshtë ju dhe ndërmjet nesh dhe jush ka filluar armiqësi dhe urrejtje përgjithnjë, derisa të besoni në Allahun Një të Vetëm,”- me përjashtim të thirrjes së Ibrahimit, babait të vet: “Vërtet që do të kërkoj falje për ty (nga Allahu), por unë nuk kam asnjë fuqi për të bërë ndonjë gjë për ty para Allahut.” “Zoti ynë! Vetëm tek Ti ne mbështetemi, vetëm tek Ti ne jemi kthyer me pendim dhe vetëm tek Ti është kthimi ynë i fundit.

5. Zoti ynë! Mos na bëj ne sprovë për mosbesimtarët dhe falna ne, O Zoti ynë! Vërtet Ti, vetëm Ti je i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.”

6. Me të vërtetë që tek ata pati shembull të shkëlqyer për ju që ta ndiqni, - për ata që shpresojnë (Takimin me) Allahun (për shpërblimin e Tij) dhe Ditën e Fundit. Dhe kushdo që kthen shpinën, atëherë padyshim që Allahu është më i Pasuri (i Lirë nga çdo nevojë), Zotëruesi i gjithë lavdërimeve.

7. Mbase Allahu mund të vendosë miqësi ndërmjet jush dhe atyre që ju i mbani si armiq. Allahu është i Zoti (për të bërë çdo gjë) dhe Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

8. Allahu nuk ju ndalon që ju të bashkëpunoni në drejtësi e mirësi me ata të cilët nuk ju luftuan për çështje të fesë dhe nuk ju dëbuan nga shtëpitë tuaja. Vërtet që Allahu i do ata që bashkëpunojnë me barazi.

9. Janë vetëm ata të cilët ju luftuan ju për çështje të fesë dhe që ju kanë dëbuar nga shtëpitë tuaja si dhe që kanë ndihmuar për t’ju dëbuar ju, që Allahu jua ndalon juve të bëni shoqëri me ta. Dhe kushdo që shoqërohet me ta, atëherë të këtillët janë Dhalimunë (keqbërës që nuk i binden Allahut).

10. O ju që keni besuar! Kur gra besimtare vijnë tek ju si të shpërngulura, i provoni ato, ndonëse Allahu i njeh mjaft mirë për Besimin e tyre. Në qoftë se ju bindeni se ato janë besimtare të vërteta, atëherë mos i ktheni prapë te mosbesimtarët, sepse ato nuk janë (bashkëshorte) të ligjshme për mosbesimtarët dhe as mosbesimtarët nuk janë (bashkëshortë) të ligjshëm për ato. Por jepuni mosbesimtarëve atë (vlerë) që ata kanë shpenzuar për to (për Mahrin e tyre) dhe nuk do të jetë aspak gjynah për ju të martoheni me to, në qoftë se ju u keni paguar atyre Mahrin e tyre. Po kështu, mos i mbani mosbesimtaret për bashkëshorte dhe kërkoni atë që keni shpenzuar për to (për Mahr); dhe ata (mosbesimtarët) le të kërkojnë atë që ata kanë shpenzuar. Ky është Gjykimi i Allahut. Ai gjykon mes jush dhe Allahu është i Gjithëditur, më i Urti Gjithëgjykues.

11. Dhe në qoftë se ndonjë prej bashkëshorteve tuaja, ka shkuar nga ju tek mosbesimtarët (si femohuese dhe ju u keni kërkuar atyre t’ju kthejnë Mahrin tuaj, por ata nuk kanë pranuar), pastaj ju keni shkuar më pas në fushatë lufte kundër tyre dhe keni fituar plaçkë; atëherë, paguani nga ajo plaçkë atyre të cilëve u kanë ikur gratë, vlerën e barabartë që patën shpenzuar (për Mahrin e tyre). Dhe kini frikë Allahun tek i Cili ju besoni.

12. O ti Pejgamber! Kur të vijnë tek ti besimtaret për të të dhënë besën e besimit: se ato nuk do të bashkojnë gjë në adhurim me Allahun, se nuk do të vjedhin, se nuk do të bëjnë Zina (marrëdhënie imorale të paligjshme), se nuk do t’i vrasin fëmijët e tyre, se nuk do të shpifin duke trilluar me qëllim gënjeshtër (duke i bërë të paligjshëm fëmijët që u përkasin burrave të tyre) dhe se nuk do të të kundërshtojnë ty në asnjë çështje Maëruf (të Besimit Islam dhe gjithë ç’përmban e ç’urdhëron ai), atëherë pranoje besën e tyre dhe lutju Allahut për t’i falur ato. Vërtet që Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

13. O ju që keni besuar! Mos i merrni për miq e shokë njerëzit nga populli të cilët tërhoqën mbi veten e tyre Zemërimin e Allahut (jehuditë). Sigurisht që ata kanë humbur çdo shpresë për të fituar ndonjë mirësi në Jetën e Përtejme, tamam si edhe mohuesit që kanë humbur çdo shpresë për ata ndër varre (se nuk do të ringjallen Ditën e Ringjalljes).

Sure 61: Es Saff (Rreshtimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Gjithë ç’është në qiej dhe gjithë ç’është në tokë lavdëron Allahun. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

2. O ju që keni besuar! Pse e thoni atë që nuk e bëni?

3. Më e urryera është tek Allahu ajo që ju të thoni atë që nuk e bëni.

4. Padyshim që Allahu i do ata që luftojnë në Rrugën e Tij të rreshtuar si të ishin një ndërtim solid.

5. Dhe (kujto) kur Musai i tha popullit të tij: “O populli im! Pse më fyeni e më zemëroni, ndërsa e dini mjaft mirë se unë jam i Dërguari i Allahut tek ju?” Kështu kur ata u larguan (nga Rruga e Allahut), Allahu ua largoi zemrat e tyre (nga Rruga e Vërtetë). Dhe Allahu nuk e udhëzon popullin Fasikun (të pabindur, të panënshtruar ndaj Allahut, që kalojnë çdo kufi në mosbesim).

6. Dhe (kujto) kur Isai, biri i Merjemes tha: “O Bijtë e Israilit! Unë jam i Dërguari i Allahut tek ju duke vërtetuar Teuratin që ka ardhur para meje dhe jam përgëzues i një të Dërguari që do të vijë pas meje, - emri i të cilit do të jetë Ahmed!” Por kur ai (Ahmedi, d.m.th., Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) erdhi tek ata me argumente të qarta, ata thanë: “Kjo është magji e qartë.”

7. Dhe kush bën padrejtësi më të madhe se sa ai i cili shpif gënjeshtër ndaj Allahut, ndërsa ai ftohet në Islam? E Allahu nuk e udhëzon popullin Dhalimun (politeist, mosbesimtar e keqbërës).

8. Ata duan ta shuajnë Dritën e Allahut (Islamin, Kur’anin, Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) me gojët e tyre. Por Allahu do ta përmbushë Dritën e Tij edhe pse jobesimtarët e urrejnë (atë).

9. Ai është i Cili ka çuar të Dërguarin e Tij (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) me udhëzimin dhe fenë e së vërtetës (Islamin), për ta shpallur atë ngadhënjyese (e mbi të gjitha fetë e tjera), edhe pse Mushrikët (politeistët e çdo lloji) e urrejnë (atë).

10. O ju që keni besuar! A t’ju udhëzoj te një marrëveshje (tregti) e cila do t’ju shpëtojë ju nga një ndëshkim i dhimbshëm?

11. Të besoni Allahun dhe të Dërguarin e Tij (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) dhe të përpiqeni e të luftoni për Kauzën e Allahut me pasurinë tuaj dhe me jetën tuaj. Kjo do të ishte më e mira për ju, veç sikur ta dinit!

12. (Po të veproni kështu) Ai do t’ju falë juve gjynahet tuaja dhe do t’ju shtjerë ndër Kopshtet e Begatë nën të cilët rrjedhin lumenj dhe në banesat e këndshme në Kopshtet e Adnit (e Përjetësisë së Xhennetit). Ky është me të vërtetë ai ngadhënjimi madhështor.

13. Edhe mirësi të tjera të cilat ju i doni (Ai do t’ua japë): Ndihmë nga Allahu (kundër armiqve tuaj) dhe fitore të afërt. Dhe përgëzoi besimtarët.

14. O ju që keni besuar! Jini ndihmues të (Çështjes së) Allahut siç u tha Isai, biri i Merjemes Havarijunëve (besimtarëve të tij të sinqertë): “Kush janë ndihmuesit e mi tek Allahu (për Kauzën e Tij)?” Havarijjunët i thanë: “Ne jemi ndihmuesit e Allahut!” Pastaj një palë nga Beni Israilët (Bijtë e Israilit) besuan dhe një palë mohoi e nuk besoi. Kësisoj Ne u dhamë fuqi atyre që besuan kundër armiqve të tyre dhe ata u bënë ngadhënjimtarët.

Sure 62: El Xhumuah (E Xhumaja)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Gjithë ç’është në qiej dhe gjithë ç’është në tokë lavdërojnë Allahun, Mbretëruesi i Papërballueshëm, i Shenjti, i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

2. Ai është i Cili çoi mes analfabetëve një të Dërguar (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) nga vetë mesi i tyre duke u kënduar atyre Vargjet e Tij, duke i pastruar ata (nga ndytësia e mosbesimit dhe e politeizmit) duke u mësuar atyre Librin (Kur’anin, Islamin dhe ligjet e tij) dhe Hikmetin (Sunnetin - urtësinë e të Dërguarit të Allahut, rrugën, sjelljen dhe vënien në jetë të Ligjit të Allahut sipas shembullit të tij sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem). Dhe vërtet që më parë ishin në gabim e humbje të qartë.

3. Dhe Ai e ka dërguar atë (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) edhe tek të tjerë prej atyre (muslimanëve) të cilët akoma nuk u janë bashkuar atyre, por ata do të vijnë. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

4. Kjo është Mirësia e Allahut të cilën Ai e dhuron mbi kë të dojë Ai. Dhe Allahu është Zotëruesi i Mirësive të Mëdha.

5. Shembulli i atyre të cilëve iu besua Teurati, por të cilët më pas nuk e zbatuan atë, është si shembulli i gomarit i cili është i ngarkuar rëndë me libra (por që në të vërtetë s’përfiton gjë prej tyre dhe nuk i kupton ata). Sa i keq është shembulli i atyre njerëzve të cilët mohojnë Ajetet (provat, shenjat, shpalljet) e Allahut. Dhe Allahu nuk e udhëzon popullin Dhalimun (politeist, mosbesimtar e keqbërës).

6. Thuaj (O Muhammed): “O ju jehudi! Nëse pretendoni se ju jeni më të afërmit e Allahut në përjashtim të të gjithë pjesës tjetër të njerëzimit, atëherë dëshirojeni vdekjen nëse jeni të vërtetë (për atë që thoni).”

7. Por ata kurrë nuk do ta dëshironin atë, për shkak të atyre veprave që kanë përgatitur duart e tyre para tyre! Dhe Allahu i njeh mirë Dhalimunët (politeistët, mosbesimtarët, keqbërësit).

8. Thuaju (atyre): “Sigurisht që vdekja prej së cilës ju ikni, ka për t’ju zënë, pastaj do të ktheheni prapë tek (Allahu) i Gjithëdituri i së fshehtës dhe i së shfaqurës dhe Ai do t’ju tregojë juve çfarë keni punuar.”

9. O ju që keni besuar (muslimanë)! Kur të bëhet thirrja për falje Ditën e Xhuma, nxitoni me zell te përkujtimi i Allahut (Khutbah - ligjërata e Xhumasë dhe falja e këtij namazi) dhe lëreni tregtinë (dhe çdo punë tjetër). Kjo është më e mira për ju, veç sikur ta dinit!

10. Pastaj kur të mbarojë falja, atëherë shpërndahuni në tokë dhe kërkoni Mirësitë e Allahut (me punë të ndryshme) dhe kujtojeni shumë Allahun që të mund të jeni të fituar.

11. Dhe kur ata shohin ndonjë tregti ose ndonjë qejf, vërsulen atje duke vënë kokën përpara drejt saj dhe të lënë ty në këmbë. Thuaju: “Ajo që është me Allahun, është shumë më e mirë se çdo kënaqësi e tregti! Dhe Allahu është Dhuruesi më i Mirë i begative.”

Sure 63: El Munafikune (Hipokritët)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur vijnë Munafikët (njerëzit me dy fytyra, hipokritët) tek ti, thonë: “Ne dëshmojmë se ti vërtet je i Dërguar i Allahut.” Allahu e di se ti je vërtet i Dërguari i Tij dhe Allahu dëshmon se hipokritët janë me të vërtetë gënjeshtarë.

2. Ata i kanë bërë betimet e tyre mbulesë (për dyfytyrësinë e tyre). Kështu ata pengojnë (njerëzit) nga Udha e Allahut. Vërtet e poshtër është ajo që ata bënin.

3. Kjo sepse ata besuan, pastaj mohuan, kësisoj zemrat e tyre janë vulosur, kështu që ata nuk kuptojnë.

4. Kur i sheh, trupi i tyre ju kënaq; dhe kur të flasin, i dëgjon fjalët e tyre. Ata janë si trungjet e zgavruar e të mbështjellur. Ata mendojnë se çdo thirrje është kundër tyre. Ata janë armiqtë, pra ruajuni prej tyre. Allahu i mallkoftë! Si shmangen nga Rruga e Allahut!

5. Dhe kur u thuhet atyre: “Ejani, që i Dërguari i Allahut t’i kërkojë falje Allahut për ju”, ata kthejnë kokën mënjanë dhe do t’i shohësh të kthejnë fytyrën me kryelartësi.

6. Është njësoj për ta nëse ti (O Muhammed) kërkon falje për ta ose nuk kërkon falje për ta, Allahu kurrë nuk do t’i falë ata. Vërtetë që Allahu nuk e udhëzon popullin Fasikun (të pabindur, të panënshtruar ndaj Allahut).

7. Ata janë të cilët thonë: “Mos shpenzoni për ata të cilët janë me të Dërguarin e Allahut, derisa ata ta braktisin atë.” Por, Allahut i përkasin thesarët e qiejve dhe të tokës, ndonëse hipokritët nuk kuptojnë.

8. Ata (hipokritët) thonë: “Kur të kthehemi në Medine, padyshim që më i nderuari (Abdullah bin Saul, prijës i hipokritëve në Medine) do ta dëbojë që andej më të ulëtin (të Dërguarin e Allahut).” Por nderimi, fuqia dhe lavdia i përkasin Allahut, të Dërguarit të Tij dhe besimtarëve, por hipokritët nuk e dinë.

9. O ju që keni besuar! Mos t’jua largojnë vëmendjen nga kujtimi i Allahut pasuritë tuaja dhe fëmijët tuaj. Dhe kushdo që e bën këtë, atëherë ata janë të humburit.

10. Dhe shpenzoni (në bamirësi) nga ajo me të cilën Ne ju kemi furnizuar, para se ndonjërit prej jush t’i vijë vdekja e të thotë: “Zoti im! Veç sikur të më jepje fare pak kohë (të kthehesha në jetën e dynjasë), se do të jepja Sadakanë (Zekatin dhe bamirësi tjetër) nga pasuria dhe të isha prej të drejtëve (të punoja në Rrugën Tënde).”

11. Dhe Allahu nuk ia shtyn askujt afatin kur t’i vijë Exheli (koha e përcaktuar, vdekja). Dhe Allahu është i Mirënjohur për gjithçka që ju bëni.

Sure 64: Et Tagabun (Humbja dhe fitimi i palëve)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Gjithë ç’është në qiej dhe gjithë ç’është në tokë lavdëron Allahun. I Tij është Mbizotërimi dhe Atij i takojnë gjithë lavdërimet dhe falënderimet dhe Ai është i Zoti për të bërë çdo gjë.

2. Ai është i Cili ju krijoi ju, pastaj disa prej jush janë mosbesimtarë dhe disa prej jush janë besimtarë. Dhe Allahu është Gjithëvëzhgues për çdo gjë që ju punoni.

3. Ai ka krijuar qiejt dhe tokën me të vërtetën, dhe Ai ju dha formë juve, duke e përkryer formën tuaj dhe tek Ai është Kthimi i fundit.

4. Ai di ç’farë ka në qiej dhe në tokë dhe Ai di çfarë ju fshihni dhe çfarë ju shfaqni. Dhe Allahu është i Gjithëditur për çfarë gjindet në gjokse (të njerëzve).

5. A nuk ju ka ardhur juve njoftimi i atyre që mohuan më përpara? Dhe kështu ata shijuan përfundimin e hidhur të mosbesimit të tyre dhe për ta është ndëshkimi i dhimbshëm.

6. Qe ashtu për shkak se atyre u shkuan të Dërguarit e tyre me argumente të qarta, por ata thanë: “A thjesht njerëz do të na udhëzojnë ne?” Kështu ata mohuan dhe u larguan (nga e vërteta) dhe Allahu nuk kishte nevojë (për ta). Dhe Allahu është më i Pasuri (i Lirë nga çdo nevojë), i Merituar për të gjitha lavdërimet.

7. Ata që nuk besuan, mendojnë se kurrë më nuk do të ringjallen. Thuaju: “Po! Për Zotin tim! Ju padyshim që do të ringjalleni, pastaj ju do të njoftoheni për ç’farë punuat dhe kjo është mjaft e lehtë për Allahun.”

8. Kështu që besoni pra Allahun dhe të Dërguarin e Tij, dhe në Dritën (Kur’anin) të cilin Ne e kemi zbritur. Dhe Allahu është i Mirënjohur për gjithçka që ju bëni.

9. (Dhe kujtoni) Ditën kur Ai do t’ju mbledhë ju të gjithëve Ditën e Grumbullimit, - ajo do të jetë Dita e humbjes dhe e fitores së palëve. Dhe kushdo që beson Allahun dhe punon mirësi e drejtësi, Ai do t’i fshijë prej tij gjynahet e tij dhe do ta fusë atë në Kopshtet e Xhennetit nën të cilin rrjedhin lumenj për të banuar ndër ta përgjithmonë; ky do të jetë ngadhënjimi madhështor.

10. Por ata që nuk besuan (në Njësinë e Allahut, në Islam) dhe që mohuan Ajetet (provat, shenjat, shpalljet) Tona, ata do të jenë banorët e Zjarrit për të banuar në të përgjithmonë. Dhe vërtet i keq është përfundimi i tillë.

11. Asnjë fatkeqësi nuk bie, por veçse me Lejen e Allahut dhe kushdo që beson Allahun, Ai e udhëzon zemrën e tij (drejt Besimit të vërtetë) dhe Allahu është i Gjithëditur për çdo gjë.

12. Bindjuni Allahut dhe bindjuni të Dërguarit (Muhammed sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), por nëse ju largoheni, atëherë detyrë e të Dërguarit Tonë është vetëm të shpallë qartë (Mesazhin).

13. Allahu! La ilahe il-la Huve (askush nuk meriton, nuk ka të drejtë e nuk duhet të adhurohet përveç Atij) dhe vetëm tek Allahu le të mbështeten besimtarët.

14. O ju që keni besuar! Vërtet që ndër bashkëshortet tuaja dhe ndër fëmijët tuaj ka armiq për ju (mund t’ju largojnë e t’ju ndalojnë nga bindja e nënshtrimi ndaj Allahut), atëherë pra, jini të vetëdijshëm për ta! Por nëse ju i ndjeni dhe i falni (gabimet e tyre), atëherë vërtet që Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

15. Pasuria juaj dhe fëmijët tuaj janë vetëm sprovë, ndërsa Allahu - tek Ai është shpërblimi i madh (Xhenneti).

16. Kini pra frikë Allahun dhe përmbushni detyrimin e Tij sa të mundeni; dëgjoni dhe binduni dhe shpenzoni në mirësi, kjo është më e mira për veten tuaj. Dhe kushdo që shpëton nga lakmia e nepsit të vet, atëherë këta janë të fituarit.

17. Nëse lini tek Allahu një borxh të mirë (shpenzoni në Rrugën e Tij), Ai do t’a dyfishojë atë për ju dhe do t’ju fal ju. Dhe Allahu është më i Pari të pranojë e të çmojë veprat e mira dhe të shpërblejë për to, më i Duruari.

18. Gjithënjohësi i së fshehtës dhe i së shpallurës, i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.

Sure 65: Et Talak (Shkurorëzimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. O ti Pejgamber! Kur t’i ndani gratë, i ndani ato në Iddahin tyre (në kohën e pastërtisë së tyre) dhe e llogaritni siç duhet Iddahin e tyre. Dhe kini frikë Allahun, Zotin tuaj dhe mos i nxirrni ato nga shtëpitë e bashkëshortëve të tyre, as ato (vetë) të mos largohen, përveç rastit kur janë fajtore për Zina (marrëdhënie të paligjshme imorale) të hapur. Dhe këta janë kufijtë e përcaktuar të Allahut dhe kushdo që i kalon kufijtë e përcaktuar të Allahut, atëherë me të vërtetë që ai e ka dëmtuar veten. Ti (që do të ndash bashkëshorten tënde) nuk e di, mbase mund të jetë që Allahu do të sjellë më pas një gjë të re të vijë (d.m.th. ta kthejë atë përsëri, nëse ka qenë hera e parë ose e dytë e divorcit).

2. Pastaj kur t’i afrohen ato mbarimit të afatit të tyre të përcaktuar, atëherë ose i merrni ato prapë me sjellje të mirë, ose ndahuni me to me sjellje të mirë dhe zgjidhni dëshmues dy njerëz të drejtë nga mesi juaj (i muslimanëve) dhe vendosni dëshminë për Allahun. Kështu këshillohet ai që i beson Allahut dhe Ditës së Fundit. Dhe kushdo që ka frikë Allahun dhe përmbush detyrimin ndaj Tij, Ai do të sjellë rrugë për të për të dalë (nga çdo vështirësi).

3. Dhe Ai do t’i sjellë atij Rizk (furnizim e të mira) prej nga ai as nuk mund ta mendonte. Dhe kushdo që mbështetet e vë shpresat tek Allahu, atëherë Ai do t’i mjaftojë atij plotësisht. Padyshim që Allahu do t’ia përmbushë qëllimin atij. Sigurisht që Allahu ka vendosur masë për çdo gjë.

4. Dhe ato nga gratë tuaja që kanë kaluar moshën e të përmuajshmeve, për to El-Iddah (koha e përcaktuar e pritjes), në qoftë se ju dyshoni (për ciklin e tyre), është tre muaj, e kështu edhe për ato që ende nuk kanë cikël (janë akoma të papjekura), afati i tyre është po kështu tre muaj. Dhe për ato që janë me barrë (nëse ndahen ose vdes bashkëshorti), afati i tyre është derisa ato të lirohen nga barra dhe kushdo që ka frikë Allahun dhe plotëson detyrimin ndaj Tij, Ai do t’ia bëjë atij çështjen të lehtë.

5. Ky është Urdhërimi i Allahut të cilin Ai e ka zbritur tek ju dhe kushdo që ka frikë Allahun dhe përmbush detyrimin ndaj Tij, Ai do t’ia fshijë atij gjynahet dhe do t’ia shtojë atij shpërblimin.

6. Strehoni ato (gratë e ndara) aty ku banoni ju sipas mundësisë (pasurisë) suaj dhe mos u sillni ndaj tyre në atë mënyrë që t’i lëndoni e t’i detyroni të largohen. Dhe në qoftë se janë me barrë, atëherë shpenzoni për ta derisa ato të lirohen nga barra. Pastaj nëse ato u japin qumësht fëmijëve tuaj për ju, atëherë jepuni atyre shpërblimin e duhur dhe le të pranojë secili prej jush këshillën e tjetrit në drejtësi. Por nëse ju sillni vështirësi për njëri-tjetrin, atëherë çfarëdo grua tjetër mund t’i japë gji (fëmijës) për të (për llogari të babait të fëmijës).

7. I pasuri le të shpenzojë sipas pasurisë së tij dhe ai, burimet e të cilit janë të kufizuara, le të shpenzojë sipas asaj që atij i ka dhënë Allahu. Allahu nuk rëndon kënd përmbi atë që Ai i ka dhënë atij. Allahu do të sigurojë pas vështirësisë, lehtësi.

8. Dhe shumë nga qytetet ngritën krye kundër Zotit të tyre dhe të Dërguarve të Tij; dhe Ne i bëmë llogari të ashpër (dënim në këtë jetë) dhe Ne do ta dënojmë me ndëshkim të tmerrshëm (në Xhehenem në Jetën Tjetër).

9. Kështu ai (qytet) shijoi përfundimin e hidhur të mosbesimit të tij dhe pasojë e mosbesimit të tij qe humbja (shkatërrimi në këtë botë dhe ndëshkimi i përhershëm në Jetën e Pastajme).

10. Allahu ka përgatitur për ta ndëshkim të ashpër. Kini pra frikë Allahun dhe përmbushni detyrimin ndaj Tij, o njerëz të brumosur me mendje të shëndoshë që keni besuar! Tashmë Allahu me të vërtetë që ju ka zbritur juve Përkujtues (Kur’anin).

11. (Ai ju ka çuar juve) të Dërguarin (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) i cili ju këndon juve Vargjet e Allahut (Kur’anin), që përmbajnë shtjellime të qarta, me qëllim që Ai të nxjerrë ata që besojnë dhe punojnë mirësi e drejtësi nga errësira në dritë. Dhe kushdo që beson Allahun dhe punon mirësi e drejtësi, Ai do ta shtie atë në Kopshtet e Xhennetit nën të cilët rrjedhin lumenj për të banuar aty përgjithmonë. Allahu vërtet që i ka siguruar atij Rizkun (furnizimin e mirësinë) më të shkëlqyer.

12. Allahu është i Cili ka krijuar shtatë qiej dhe nga toka po të tilla (shtatë). Urdhërimi i Tij zbret ndërmjet tyre (qiejve dhe tokave), që ju ta dini se Allahu ka Zotërim përmbi çdo gjë dhe se Allahu rrethon e përfshin gjithçka në Gjithëdijen (e Tij).

Sure 66: Et Tahrim (Ndalimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. O ti Pejgamber! Pse e bën (për vete) Haram (të ndaluar, të paligjshme) atë që Allahu e ka bërë të ligjshme për ty duke kërkuar t’u bësh qejfin grave të tua? Dhe Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

2. Allahu tashmë ka përcaktuar për ju (o njerëz) zgjidhjen e betimeve tuaja. Dhe Allahu është Meula (Zot e Ruajtës) i juaj dhe Ai është i Gjithëdituri, më i Urti Gjithëgjykues.

3. Dhe (kujto) kur Pejgamberi i tregoi një çështje në besim njërës prej bashkëshorteve të tij (Hafsës), kështu që kur ajo ia dëftoi atë (një tjetre, Aishah), Allahu ia bëri të njohur këtë atij (Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) dhe ai njoftoi diçka prej saj dhe la diçka. Pastaj kur ai (Pejgamberi) i tregoi asaj (Hafsës) për të, ajo i tha: “Kush ta tha ty këtë?” Ai tha: “Ma njoftoi atë i Gjithëdituri, Gjithënjohësi (Allahu).”

4. Nëse ju të dyja (gra të Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem, përkatësisht Aishah dhe Hafsah radijAllahu anhuma.) i ktheheni me pendim Allahut (është më mirë për ju), vërtet që zamrat tuaja janë aq të prirura (t’i kundëvihen Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem në atë që pëlqen), por nëse ju e ndihmoni njëra-tjetrën kundër tij (Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), atëherë sigurisht që Allahu është Meula (Zot e Ruajtës) i tij, edhe (Meleku) Xhibrili, edhe të drejtët nga radhët e besimtarëve - dhe akoma më tej, melekët - janë ndihmuesit e tij.

5. Nëse ai ju ndan juve (të gjithave), Zoti i tij do t’i jepte atij në vend tuajin bashkëshorte më të mira se ju,- muslimane (që i nënshtrohen Vullnetit dhe Ligjit të Allahut), besimtare, të bindura ndaj Allahut, penduese tek Allahu, adhuruese me gjithë zemër të Allahut, agjëruese dhe emigruese (për Hir të Allahut), të martuara më parë ose të dëlira.

6. O ju që keni besuar! Shmanguni dhe largoni prej vetes suaj dhe prej familjeve tuaja një Zjarr, lënda djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurët, mbi të cilin janë (caktuar) melekë të vrazhdë e të ashpër të cilët nuk kundërshtojnë Urdhërimet që marrin prej Allahut, por zbatojnë atë që u është urdhëruar.

7. (Do t’u thuhet në Jetën Tjetër): “O ju që mohuat e nuk besuat! Mos bëni asnjë shfajësim sot! Ju po shpërbleheni vetëm për atë që patët vepruar.”

8. O ju që keni besuar! Kthejuni Allahut me një pendim të çiltër e të vërtetë! Mundet që Zoti juaj t’ju lirojë ju nga gjynahet tuaja dhe t’ju bëjë të hyni në Kopshtet e Begatë nën të cilët rrjedhin lumenj - Ditën kur Allahu nuk do ta turpërojë Pejgamberin (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) dhe ata që besuan me të. Ndriçimi i tyre do të vrapojë përpara tyre dhe (me Librin e veprave të tyre) në duar, ata do të thonë: “Zoti ynë! Na e bën të përkryer Dritën tonë për ne dhe na fal ne. Vërtet që Ti je i Zoti për të bërë gjithçka.”

9. O ti Pejgamber! Lufto fort kundër mosbesimtarëve mohues dhe hipokritëve dhe qëndro ashpër ndaj tyre! Dhe përfundimi i përhershëm i tyre do të jetë Xhehenemi, - dhe vërtet që i keq është përfundimi i tillë.

10. Allahu sjell një shembull për ata që nuk besojnë: bashkëshorten e Nuhut dhe bashkëshorten e Lutit. Ato ishin nën dy nga robët Tanë të drejtë, por ato të dyja i tradhëtuan, kështu që ata (Nuhu ‘alejhis–selam dhe Luti ‘alejhis–selam) nuk u vlejtën atyre (grave të tyre) aspak ndaj Allahut dhe atyre (të dyjave) iu tha: “Hyni të dyja në Zjarr me të gjithë ata që hyjnë atje!”

11. Dhe Allahu sjell një shembull për ata që besojnë: bashkëshorten e Faraonit, kur ajo tha: “Zoti im! Më ndërto mua tek Ti një shtëpi në Xhennet dhe më shpëto mua nga Faraoni dhe puna e tij, (si) dhe më ruaj mua nga njerëzit Dhalimunë (politeistë, mohues të Allahut, keqbërës).”

12. Edhe Merjemen, bijën e Imranit, e cila e ruajti dëlirësinë e saj; dhe Ne frymë (në mëngën e rrobes së saj) me anë të Ruhut (Melekut Xhibril) Tonë dhe ajo dëshmoi për vërtetësinë e Fjalëve të Zotit të saj (besoi Fjalët e Allahut: “Bëhu!” dhe ai qe bërë - Isai, biri i Merjemes, i Dërguari i Allahut), (besoi) edhe Librat e Tij dhe qe prej Kanitinëve (prej robëve dhe të përkushtuarve të nënshtruar ndaj Allahut).

Sure 67: El Mulk (Mbisundimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim
Pjesa 29

1. I Lartësuar me Madhështi qoftë Ai, në Dorë të të Cilit është Mbisundimi dhe Ai është i Zoti për të bërë çdo gjë.

2. I Cili ka krijuar vdekjen dhe jetën, me qëllim që të provojë kush nga ju është më i miri në vepra. Dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, gjithnjë Falësi i Madh.

3. I Cili ka krijuar shtatë qiejt të renditur një përmbi një: ju nuk mund të shihni asnjë gabim në Krijimin e të Gjithëmëshirshmit. Kthe pra shikimin përsëri: “A mund të shohësh ndonjë të çarë?”

4. Pastaj hidhe shikimin përsëri dhe përsëri; vështrimi juaj do t’ju kthehet tek ju në një gjendje të turbulluar, të poshtëruar e të molisur.

5. Dhe vërtet që Ne e kemi zbukuruar qiellin më të afërt me drita dhe Ne i kemi bërë drita të tilla gjuajtëse për të larguar shejtanët; dhe për ta Ne kemi përgatitur ndëshkimin e Zjarrit flakërues.

6. Dhe për ata të cilët nuk besojnë Zotin e tyre (Allahun), është ndëshkimi i Xhehenemit, - dhe vërtet fund i keq (është) fundi i tillë!

7. Kur ata të flaken në të, ata do ta dëgjojnë të marrë frymë (tmerrësisht) duke u djegur në flakë.

8. Ai pothuaj shpërthen me vrull. Çdo herë që hidhet në të një grup, ruajtësi i tij do të pyesë: “A nuk erdhi tek ju këshillues?”

9. Ata do të thonë: “Po, sigurisht! Vërtet që një këshillues na erdhi neve, por ne e përgënjeshtruam atë dhe thamë: ‘Allahu as që ka zbritur gjë (shpallje të Tij), ndërsa ju jeni në gabim të madh.’”

10. Dhe do të thonë: “Veç sikur të kishim dëgjuar ose të kishim menduar, ne nuk do të kishim qenë mes banorëve të Zjarrit flakërues!”

11. Pastaj ata do të dëshmojnë mëkatin e tyre. Kështu pra, larg prej banorëve të Zjarrit flakërues!”

12. Vërtet se ata që e kanë frikë Zotin e tyre në Gajb (pa e parë Atë), për ta do të ketë falje dhe shpërblim të madh (në Xhennet).

13. Dhe nëse ju e mbani fshehtë fjalën tuaj, apo e nxirrni hapur atë, padyshim që Ai është i Gjithëditur për gjithçka në gjokse (të njerëzve).

14. A nuk e di Ai i Cili ka krijuar? Dhe Ai është më i Buti dhe më Dashamirësi (ndaj robëve të Tij), i Mirënjohuri për çdo gjë.

15. Ai është i Cili e ka bërë tokën të dobishme dhe të përshtatshme për ju, kështu që ecni nëpër rrugë dhe hani nga Rizku (të mirat e furnizimi) i Tij dhe tek Ai do të jetë Ringjallja.

16. Apo ndjeheni të sigurt se Ai i Cili është mbi qiell (Allahu), nuk do ta bëjë tokën të fundoset bashkë me ju dhe veç kur ta shihni të dridhet (si në tërmet)?

17. Apo ndjeheni të sigurt se Ai i Cili është mbi qiell (Allahu), nuk do të dërgojë kundër jush vorbull uragani të egër? Atëherë, do ta merrni vesh sa (i tmerrshëm) ka qenë Këshillimi Im!

18. Dhe vërtet ata para tyre përgënjeshtruan (të Dërguarit e Allahut), e pra, si qe (sa i tmerrshëm qe) mohimi (Ndëshkimi) Im!

19. A nuk i shohin ata zogjtë sipër tyre duke hapur krahët e tyre dhe duke i palosur ata? Askush nuk i mban ata përveç të Gjithëmëshirshmit (Allah). Vërtet që Ai është Gjithëshikues i çdo gjëje.

20. Kush është ai përveç të Gjithëmëshirshmit që mund të jetë ushtri e juaja për t’ju ndihmuar? Vërtet mohuesit nuk janë në gjë tjetër veçse në mashtrim.

21. Kush është ai i cili mund t’ju furnizojë ju, në qoftë se Ai do ta ndalonte Rizkun (mirësitë dhe furnizimin) e Tij? Përkundrazi, ata vazhdojnë të jenë në kryelartësi dhe në ikje (nga e vërteta).

22. A është ai i cili ecën kokëngulthi me fytyrë të poshtëruar më drejt i udhëzuar, apo ai i cili (sheh dhe) ecën i matur në Udhë të Drejtë (të Besimit të Vërtetë)?

23. Thuaj (O Muhammed): “Është Ai i Cili ju solli ju pa qenë më parë (ju krijoi) dhe ju ka pajisur ju me të dëgjuar (veshë), me të shikuar (sytë) dhe me zemrat (me ndjenjat dhe me të kuptuarit). Fare i pakët është falënderimi juaj.”

24. Thuaj: “Është Ai i Cili ju ka krijuar ju në tokë dhe tek Ai ju do të mblidheni të gjithë bashkë (në Jetën e Fundit).”

25. E ata thonë: “Kur do të vijë ky premtim (Dita e Ringjalljes) pra, nëse thoni të vërtetën?”

26. Thuaj (O Muhammed): “Dija (për kohën e saj) është vetëm tek Allahu, ndërsa unë jam vetëm këshillues i qartë.”

27. Por kur ata do ta shohin atë (Ndëshkimin në Ditën e Gjykimit) të afrohet, fytyrat e atyre që nuk besuan do të jenë të ndryshuara (të nxira, të zymta, në pikëllim) dhe do t’u thuhet: “Ky është (premtimi) të cilin ju po e kërkonit!”

28. Thuaj (O Muhammed): “Më thoni, nëse Allahu më shkatërron mua dhe ata që janë me mua, apo Ai derdh Mëshirën e Tij mbi ne, kush mund t’i shpëtojë mosbesimtarët nga ndëshkimi i dhimbshëm?”

29. Thuaj: “Ai është i Gjithëmëshirshmi (Allah), ne Atij i besojmë dhe tek Ai ne mbështetemi. Kështu pra, ju do ta merrni vesh se kush është në gabim e në humbje të qartë.”

30. Thuaj: “Më thoni, nëse uji juaj do të zhdukej (të humbte në thellësi), kush atëherë mund t’ju vijë juve me ujë të rrjedhshëm (burimi)?”

Sure 68: El Kalem (Penda (Lapsi))

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Nun. Për kalemin dhe për atë që shkruajnë!

2. Ti (O Muhammed), nga Dashamirësia e Zotit tënd, nuk je i çmendur.

3. Dhe vërtet për ty do të jetë shpërblimi i pafund.

4. Dhe vërtet ti (Muhammed) je në një shkallë të lartë të moralit.

5. Shpejt ti do ta shohësh dhe ata do ta shohin,

6. Cili prej jush është i çmendur.

7. Vërtet që Zoti yt është Ai i Cili di më mirë, kush nga njerëzit ka dalë nga Rruga e Tij dhe Ai i di më mirë ata që janë udhëzuar.

8. Kështu pra, ti mos iu bind përgënjeshtruesve (të cilët mohojnë Njësinë e Allahut, Kur’anin e Tij, të Dërguarin e Tij, Islamin).

9. Ata kanë dëshirë që ti të bësh ujdi me ta, që edhe ata të bëjnë ujdi me ty.

10. Dhe mos iu bind kujtdo Hel-lafin Mehin (betohet në gënjeshtër e për çdo gjë, që është me zemër të dobët, përhapës i sherrit). (Tefsir At-Tabari).

11. (Mos iu bind) përgojuesit që sillet (ndër njerëz) me shpifje,

12. (Mos iu bind) ndaluesit të së mirës, atij që kalon çdo kufi, atij të zhyturit në gjynah,

13. (Mos iu bind) të pashpirtit, për më tepër, me prejardhje të ulët (i lindur jashtë ligjit).

14. (Ishte i tillë) sepse pati pasuri dhe fëmijë.

15. Kur Vargjet Tona i këndohen atij, ai thotë: “Përralla të të parëve!”

16. Ne do ta damkosim atë në turi.

17. Me të vërtetë që Ne i sprovuam ata ashtu siç i vumë Ne në provë njerëzit e kopshtit, kur ata u betuan të mbledhin frutat në mëngjes,

18. Pa thënë: “Insha’e Allahu (Në dashtë Allahu).”

19. Pastaj aty kaloi (urdhër, ndëshkim, zjarr) nga Zoti yt dhe e dogji atë, ndërkohë që ata ishin në gjumë.

20. Kështu (kopshti) u nxi në mëngjes (duke u bërë) si sterrë nate (duke u shkatërruar plotësisht).

21. Pastaj thirrën njëri-tjetrin sapo zbardhi agimi.

22. Duke thënë: “Shkoni tek ara juaj në agim, nëse do të mblidhni frutat.”

23. Kështu ata u nisën duke biseduar fshehur me zë të ulët (duke thënë),

24. Të mos lejojnë të afrohet në të asnjë Miskin (i varfër).

25. Dhe ata shkuan në mëngjes të vendosur duke menduar se ata kanë fuqi (të pengojnë të varfrit të marrin nga frutat atje, me vendim të padrejtë).

26. Por kur e shikuan atë (kopshtin), thanë: “Me të vërtetë që ne jemi futur në rrugë të gabuar (pastaj shtuan),

27. Po! (Për më tepër) vërtet jemi privuar (na janë shkatërruar frutat)!”

28. Më i miri prej tyre, tha: “A nuk ju thashë, përse nuk thoni, Insha’e Allahu (Në dashtë Allahu)?”

29. Ata thanë: “Lavdi i qoftë Zotit tonë! Vërtet që ne ishim keqbërës.”

30. Dhe u këthyen duke e qortuar njëri-tjetrin.

31. Ata thanë: “Mjerë për ne! Vërtet ne ishim Tagunë (që kaluan kufijtë, të pabindur).

32. Shpresojmë se Zoti ynë do të na e zëvendësojë me ndonjë edhe më të mirë se ky (kopsht). Me të vërtetë që Ne i kthehemi Zotit tonë.”

33. I tillë është ndëshkimi (në këtë jetë), por padyshim se ndëshkimi i Jetës së Pastajme është më i madh, veç sikur ta dinin!

34. Padyshim që për Muttekinët (të përkushtuarit, në Besimin e Vërtetë Islam) janë Kopshtet e Kënaqësisë (në Xhennet) tek Zoti i tyre.

35. A do të sillemi Ne atëherë me Muslimanët (të nënshtruarit ndaj Allahut) si me Muxhrimunët (kriminelët, politeistët e mosbesimtarët)?

36. Ç’është me ju, si gjykoni ashtu?

37. A mos keni ndonjë libër, e prej tij mësoni?

38. (e mendoni) Se ju do të keni çfarë ju të zgjidhni?

39. Apo keni betime nga Ne që arrijnë deri në Ditën e Kijametit, se do ta arrini atë që dëshironi?

40. Pyeti ata, se cili prej tyre është që u garanton atë?

41. Apo ata kanë “shokë” (zota tjerë) që u garantojnë? Atëherë le t’i sjellin “shokët” e tyre nëse e thonë të vërtetën!

42. (Kujto) Ditën kur Kërciri do të zbulohet (Ditën e Ringjalljes) dhe do të thirren të bien në Sexhde (para Allahut), por ata (hipokritët) nuk do të munden të bëjnë kështu.

43. Sytë e tyre do të tmerrohen, turpi do t’i mbulojë; ata gjithnjë u ftuan të bien në sexhde (të falen), kur ishin shëndosh e mirë (në dynja, por ata nuk e bën këtë).

44. Pra, më lini Mua të Vetëm me të atillët që përgënjeshtrojnë këtë Mesazh (Kur’an)! Ne do t’i afrojmë ata tek ndëshkimi pak nga pak, nga të mos e marrin vesh.

45. Dhe atyre Unë do t’u jap afat. Vërtet që Plani Im është i fuqishëm.

46. Apo është se ti (Muhammed) u kërkon atyre shpërblim, saqë ata janë ngarkuar tepër në borxh?

47. Apo se Gajbi (të Fshehtat e El-leuh El-Mahfudh) është në duart e tyre, kështu që ata mund të shkruajnë?

48. Prit pra me durim për Vendimin e Zotit tënd dhe mos u bë si Shoku i Peshkut, kur ai thirri (Allahun) duke qenë në pikëllim të thellë.

49. Sikur të mos i dhurohej atij Mëshirë nga Zoti i tij, ai vërtet që do të ishte (lënë në barkun e peshkut, por Ne e falëm atë), kështu që ai u hodh në bregun e shkretë, ndërkohë që ai ishte për t’u fajësuar.

50. Por Zoti i tij, e zgjodhi atë dhe e bëri prej të drejtëve.

51. Dhe me të vërtetë ata që nuk besojnë, gati sa nuk të zhdukin ty me shikimet e tyre (nga urrejtja), kur ata dëgjojnë Mesazhin Përkujtues (Kur’anin), dhe thonë: “Vërtet që ai (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) është i çmendur!”

52. Por ai (Kur’ani) nuk është veçse Përkujtues për gjithë Alemin (për njerëzit, xhindet, për gjithësinë, për gjithë ç’është).

Sure 69: El Hakkah (E Vërteta e pashmangshme)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. E Vërteta e Pashmangshme (Dita e Ringjalljes)!

2. Ç’është e Vërteta e Pashmangshme?

3. Dhe çfarë do të të bëjë ty ta dish se ç’është e Vërteta e Pashmangshme?

4. Përgënjeshtruan Themudi dhe Aadi El-Kariah (Orën mahnitëse të Gjykimit)!

5. Sa për Themudin, - ata u shkatërruan nga britma e tmerrshme!

6. Dhe sa për Aadin, - ata u shkatërruan nga një erë e fortë e vrullshme!

7. Të cilën Ai e dërgoi mbi ta për shtatë netë e tetë ditë pandërprerë, saqë ata i shihnin njerëzit e shtrirë e të flakur si të ishin trungje hurmash të hedhur (trungje hurmash të vjetra me zgavër mbrenda)!

8. A sheh se ka mbetur ndonjë prej tyre?

9. Edhe Faraoni, edhe ata para tij, edhe qytetet e përmbysura (të popullit të Lutit) të zhytur në mëkate.

10. Dhe këta (secili prej tyre) kundërshtuan të Dërguarin e Zotit të tyre, kështu që Ai i ndëshkoi ata me dënim të rëndë.

11. Vërtet se kur uji u ngrit tej kufijve të tij (Përmbytja e Nuhut), Ne ju mbartëm ju në lundruese.

12. Që ta bënim atë (ngjarje) kujtim për ju dhe veshi i mprehtë e kupton.

13. Kur t’i fryhet Surit me një të fryrë (fryrja e parë).

14. Dhe kur toka dhe malet të shkulen nga vendet e tyre dhe të shkatërrohen me një goditje shkatërruese.

15. Atëherë atë Ditë Ngjarja e Madhe do të ndodhë.

16. Dhe qielli do të çahet, pasi atë Ditë ai (qielli) do të jetë i dobët dhe i copëtuar.

17. Dhe melekët do të jenë në anët e tij; dhe tetë melekë atë Ditë do të mbartin lart Arshin (Fronin) e Zotit tënd.

18. Atë Ditë ju do të silleni në gjykim, (dhe) asnjë sekret nuk do të fshihet.

19. Pastaj, sa për atë të cilit do t’i jepet Libri i veprave nga e djathta e tij, do të thotë: “Ja! Merreni dhe lexojeni Librin tim!

20. Me të vërtetë që besova se do ta takoj Llogarinë time!”

21. Kështu ai do të jetë në jetë të kënaqësisë,

22. Në Xhennetin e lartë,

23. Në të cilin frutat janë në degët e ulura dhe mu ndër duar.

24. Hani dhe pini në qetësi për atë që ju dërguat para jush në ditët e shkuara!

25. Por sa për atë të cilit do t’i jepet Libri i tij nga e majta e tij, do të thotë: “Sa do të doja të mos më ishte dhënë Libri im!

26. Dhe se asnjëherë nuk e kam ditur si ka qenë Llogaria ime!

27. Ah! Veç të kishte qenë fundi im (vdekja)!

28. Pasuria s’më bëri aspak dobi mua.

29. Fuqia ime dhe arsyetimet më kanë ikur!”

30. (Do të thuhet): “Kapeni atë dhe lidheni në pranga;

31. Pastaj hidheni në Zjarrin flakërues.

32. Pastaj lidheni atë me zingjir të gjatë shtatëdhjetë kutë.”

33. Vërtet që ai gjithnjë nuk besoi në Allahun, më Madhështorin,

34. Edhe nuk dha e nuk këshilloi për të ushqyer të varfrit (Miskin).

35. Kështu që asnjë shok nuk ka ai këtu këtë Ditë,

36. As edhe ndonjë ushqim veç pisllëkun nga larja e plagëve.

37. Askush nuk do ta hajë veç Khatiunëve (mohuesit, politeistët, keqbërësit, mëkatarët).

38. Kështu pra, Unë (Allahu) betohem për gjithçka që ju shihni!

39. (Dhe) për gjithçka që ju nuk shihni!

40. Se kjo është me të vërtetë fjala e një të Dërguari të nderuar (Xhibrili ‘alejhis–selam ose Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem që e ka sjellë nga Allahu tek ju).

41. Nuk është fjalë vjershëtori; sa pak që besoni!

42. As nuk është fjalë fallxhiu; sa pak që përkujtoni!

43. Kjo është Shpallje e zbritur nga Zoti i Alemit (i njerëzve, i xhindeve, i gjithësisë dhe i gjithë ç’është në të).

44. Dhe në qoftë se ai (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) do të kishte trilluar një thënie të gënjeshtërt për Ne (Allahun ‘Azze ue Xhel.),

45. Ne padyshim që do ta kishim kapur për dorën e djathtë,

46. Dhe me të vërtetë që do t’ia kishim prerë damarin e jetës,

47. Dhe askush prej jush nuk do të mundej të Na ndalonte prej tij (që Ne ta ndëshkonim).

48. Dhe vërtet që ky Kur’an është Përkujtues për Muttekunët (të përkushtuarit në Besimin e Pastër Islam).

49. Dhe vërtet që Ne e dimë se ka prej jush që e përgënjeshtrojnë (Kur’anin). (Tefsir Et-Tabari).

50. Dhe vërtet që ai (Kur’ani) do të jetë dhimbje e madhe për mohuesit (Ditën e Kijametit).

51. Dhe vërtet që ai (Kur’ani) është e vërteta absolute me gjithë sigurinë.

52. Kështu pra, lavdëro Emrin e Zotit tënd, më Madhështorin.

Sure 70: El Mearixh (Rrugët e ngjitjes)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Një pyetës pyet në lidhje me ndëshkimin që do të ndodhë me të vërtetë -

2. Mbi mosbesimtarët, të cilin askush nuk mund ta shmangë,

3. Prej Allahut, Zotit të rrugëve të ngjitjes.

4. Melekët dhe Ruhu (meleku Xhibril) ngjiten tek Ai në një Ditë, përmasat e së cilës janë sa pesëdhjetë mijë vjet.

5. Ti pra duro (O Muhammed), me durim të mirë.

6. Vërtet që ata e shohin atë (ndëshkimin) tepër larg.

7. Por Ne e shohim atë (krejt) afër.

8. Ditën kur qielli do të jetë si fundërrinat e vajit të djegur (ose si bakër i shkrirë),

9. Dhe malet do të jenë si shtëllunga leshi,

10. Dhe asnjë mik nuk do të pyes për mik.

11. Edhe pse do të bëhen ta shohin njëri-tjetrin (Ditën e Gjykimit të gjithë do ta shohin babanë e vet, fëmijët, të afërmit, por ai as nuk do t’u flasë, as nuk do të kërkojë ndonjë ndihmë prej tyre). Muxhrimi (krimineli, mëkatari, mosbesimtari) do të dëshironte ta lironte veten nga ndëshkimi i asaj Dite (në këmbim) me fëmijët e tij,

12. Edhe me bashkëshorten e tij, edhe me vëllanë e tij,

13. Edhe me të afërmit e tij të cilët e strehuan atë,

14. Edhe me të gjithë ç’janë në tokë, kështu që kjo të mund ta shpëtonte atë.

15. Kurrën e kurrës! Padyshim që do të jetë Zjarri i Xhehenemit!

16. Duke ia marrë (djegur plotësisht) lëkurën e kokës!

17. Duke thirrur (të gjithë) ata që kthejnë shpinën dhe largojnë fytyrën (nga Besimi), (duke i kapur dhe duke i gëlltitur ata nga ai grumbullim i madh i njerëzimit Ditën e Gjykimit, tamam si i mbledh zogu kokrrat e grurit nga toka me sqep dhe i gëlltit). (Tefsir El-Kurtubi).

18. Dhe grumbullojnë (pasuri) dhe e fshehin (që të mos e shpenzojnë për Çështjen e Allahut).

19. Vërtet që njeriu u krijua shumë i paduruar,

20. I acaruar (i pakënaqur) kur i bie e keqja;

21. Dhe dorështrënguar kur i bie e mira.

22. Përveç atyre që janë të përkushtuar në Salat (falje të namazit).

23. Ata që mbeten të qëndrueshëm përherë në namazin e tyre;

24. Dhe ata, në pasurinë e të cilëve është një e drejtë e njohur -

25. Për lypësin dhe për të mjerin (që ka humbur pasurinë dhe është i ngushtuar).

26. Dhe ata që besojnë në Ditën e Llogarisë.

27. Dhe ata që kanë frikë ndëshkimin e Zotit të tyre, -

28. Vërtet ndëshkimi i Zotit të tyre është ai, para të cilit askush nuk mund të ndjehet i shpëtuar, -

29. Dhe ata që ruajnë dëlirësinë (nga zinaja - marrëdhëniet imorale),

30. Përveç nga bashkëshortet e tyre ose ato (skllavet) të cilat ua kap dora e djathtë, pasi për ato nuk janë për t’u fajësuar.

31. Por ata që kërkojnë përtej kësaj, atëherë mu këta janë që kalojnë caqet.

32. Dhe ata që mbajnë amanetin dhe besën.

33. Dhe ata që qëndrojnë në dëshmitë e tyre.

34. Dhe ata që ruajnë mirë e të pacënuar Salatin e tyre (faljen e Namazit).

35. Të këtillët do të banojnë të nderuar ndër Kopshtet e Xhennetit.

36. Si është pra me ata që nuk besojnë dhe vrapojnë të dëgjojnë prej teje (O Muhammed), me qëllim që të të përgënjeshtrojnë ty dhe të tallen me ty dhe me Librin e Allahut (Kur’anin)?

37. (Të ulur) në grupe nga e djathta dhe nga e majta (jote, o Muhammed)?

38. A shpreson çdonjëri prej tyre të hyjë në Kopshtet e Kënaqësisë (në Xhennet)?

39. Jo, kurrë nuk është kështu! Vërtet që Ne i kemi krijuar ata nga ajo që ata e dinë!

40. Betohem pra për Zotin e të gjitha lindjeve dhe perëndimeve të diellit (treqind e gjashtëdhjetë e pesë pikat e tij) në lindje dhe në perëndim se Ne jemi të Zotë -

41. T’i zëvendësojmë ata me më të mirë se ata! Dhe Ne nuk mund të mposhtemi (nuk do të thyhemi e të mos e plotësojmë Planin Tonë).

42. Lëri pra ata të zhyten në biseda boshe dhe të lozin deri sa ata të takojnë Ditën e tyre që u është premtuar!

43. Ditën kur do të dalin me të shpejtë nga varret si të jenë duke bërë gara për të arritur nishanin (cakun),

44. Me sytë e tyre të ulur në frikë e poshtërim, - turpi që i mbulon (fund e krye)! Ajo është Dita e cila u është premtuar!

Sure 71: Nuh (Pejgamberi Nuh)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Vërtet që Ne dërguam Nuhun te populli i tij (duke i thënë): “Këshillo popullin tënd para se atyre t’u vijë ndëshkim i dhimbshëm.”

2. Ai tha: “O populli im! Vërtet që unë jam tek ju këshillues i qartë,

3. Që të adhuroni vetëm Allahun, t’i frikësoheni Atij (të përmbushni detyrimin ndaj Tij) dhe mua të më bindeni,

4. (Që Allahu) Ai t’jua falë juve nga gjynahet tuaja dhe t’ju japë një afat deri në një kohë të caktuar. Vërtet se kur të vijë Exheli (koha e përcaktuar) i Allahut, nuk mund të shtyhet më. Veç sikur ta dinit!”

5. Ai tha: “O Zoti im! Vërtet që e ftova popullin tim natën edhe ditën (për të pranuar Besimin në Një Zot),

6. Por gjithë thirrja ime nuk shtoi gjë veçse largimin (e tyre nga e vërteta).

7. Dhe vërtet! Sa herë që u bëja thirrje se Ti mund t’i falje ata, atëherë ata i vinin gishtat në veshë, mbuloheshin me rrobat e tyre, duke vazhduar (në mospranim të ftesës) dhe duke u fryrë e duke u mburrur me krenari.

8. Pastaj vërtet që i thirra hapur (me zë të lartë).

9. Pastaj vërtet që i njoftova në grumbullime dhe i kam ftuar ata në veçanti.

10. Duke u thënë: ‘Kërkoni falje nga Zotit juaj. Vërtet që Ai është Falës i Madh,

11. Ai do t’ju dërgojë juve shi me bollëk,

12. Edhe t’ju shtojë juve pasurinë dhe fëmijët, edhe t’ju dhurojë juve kopshte, edhe t’ju dhurojë juve lumenj.’”

13. Ç’është me ju që nuk shpresoni për shpërblim (nga Allahu ose që nuk besoni në Njësinë e Tij)?

14. Dhe ndërkohë është Ai që ju ka krijuar ju në faza (të ndryshme, nga Nutfah, pastaj Aleka etj).

15. Dhe a nuk e shihni si Allahu ka krijuar shtatë qiejt palë një përmbi një?

16. Dhe e ka bërë hënën dritë në të dhe e ka bërë diellin llambë ndriçuese?

17. Dhe Allahu ju ka nxjerrë prej (dheut të) tokës? (Tefsir El-Tabari).

18. Pastaj Ai do t’ju kthejë në të (në tokë) dhe do t’ju nxjerrë prej saj (përsëri në Ditën e Ringjalljes).

19. Dhe Allahu e ka bërë për ju tokën të hapur e pakufi.

20. Që ju të mund të silleni në të në rrugë të gjëra.

21. Nuhu tha: “Zoti im! Ata më kundërshtuan mua dhe i shkuan pas atij që pasuria dhe fëmijët e të cilit nuk i shtojnë gjë veçse humbje.

22. Dhe kanë thurrur kurth të madh.

23. Dhe kanë thënë: ‘Ju nuk do t’i leni zotat tuaj dhe as nuk do të leni Vaddin, as Suvaan, as Jaguthin, as Jaukun, as Nasrun’ (emra të idhujve të tyre).

24. Dhe vërtet që ata kanë tërhequr shumë në rrugë të gabuar. Dhe mos u shto gjë tjetër Dhalimunëve (politeistëve, mosbesimtarëve, keqbërësve) veçse humbje e zhytje më thellë në të gabuarën.”

25. Për shkak të mëkateve të tyre ata u përmbytën, pastaj u futën në Zjarr dhe nuk gjetën asnjë ndihmues tjetër në vend të Allahut.

26. Dhe tha Nuhu: “Zoti im! Mos lër asnjë prej mosbesimtarëve mbi tokë!

27. Në qoftë se Ti i lë ata, atëherë këta do t’i gabojnë robët e Tu dhe (këta mosbesimtarë) nuk do të lindin veçse mosbesimtarë të ligj.

28. Zoti im! Më fal mua, edhe prindërit e mi, edhe atë që hyn në shtëpinë time si besimtar, edhe gjithë besimtarët dhe besimtaret, dhe mos u shto tjetër Dhalimunëve (politeistëve, mosbesimtarëve, keqbërësve), por vetëm se shkatërrim.”

Sure 72: El Xhin (Xhindi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Thuaj (O Muhammed): “Më është shpallur mua se një grup i vogël xhindesh dëgjuan (Kur’anin) dhe thanë: “Me të vërtetë që kemi dëgjuar Këndim (të Kur’anit) të mrekullueshëm!

2. Ai udhëzon në Rrugën e Drejtë dhe ne kemi besuar në të dhe ne kurrë nuk do t’i vëmë shok (në adhurim) Zotit tonë (Allahut).

3. Dhe e lartësuar qoftë Madhështia e Zotit tonë, Ai nuk ka marrë bashkëshorte dhe as nuk ka të lindur (pasardhës ose fëmijë).

4. Dhe të marrët nga mesi ynë (shejtani ose xhindet politeistë) thoshin kundër Allahut të pavërteta (duke trilluar pa kufi).

5. Dhe vërtet që ne mendonim se njerëzit dhe xhindet nuk duhet të nxjerrin nga goja gënjeshtër kundër Allahut.

6. Dhe vërtet që pati burra nga njerëzit të cilët iu mbështetën burrave nga radhët e xhindeve, por ata (xhindet) ua shtuan atyre (njerëzve) mëkatet dhe mosbesimin.

7. Dhe ata menduan siç mendonit ju, se Allahu nuk do të çojë ndonjë të Dërguar (për njerëzit dhe xhindet).

8. Dhe ne shihnim të kapnim qiellin, por atë e gjetëm të mbushur me rojtarë të rreptë dhe me zjarre të flaktë.

9. Dhe vërtet që ne uleshim atje në vende për të dëgjuar (për të vjedhur ndonjë fjalë), por kushdo që dëgjon tash, do të gjejë një zjarr të fshehtë që i rri në pritë.

10. Dhe ne nuk e dimë nëse është vendosur e keqja për ata në tokë, apo Zoti i tyre ka qëllim për ta udhëzimin në Rrugë të Drejtë.

11. Ka prej nesh disa që janë të drejtë dhe disa në të kundërtën; ne jemi grupe, secili në rrugë të ndryshme (besime të ndryshme).

12. Dhe ne mendojmë se nuk mund t’i shpëtojmë Allahut në tokë, as nuk mund të shpëtojmë duke ikur e duke ia mbathur.

13. Dhe vërtet kur ne dëgjuam Udhëzimin (këtë Kur’an), ne besuam në të (në Besimin Islam) dhe kushdo që beson tek Zoti i tij, nuk do të ketë aspak frikë, as për pakësim të shpërblimit të veprave të tij të mira dhe as për shtim të dënimit për gjynahet e tij.

14. Dhe prej nesh disa janë muslimanë dhe prej nesh disa janë Kasitunë (mosbesimtarë që janë larguar nga Rruga e Drejtë). Dhe kushdo që ka përqafuar Islamin, ja, këta pra kanë kërkuar Rrugën e Drejtë.”

15. Dhe sa për Kasitunët (mosbesimtarë të larguar nga Rruga e Drejtë), këta do të jenë lëndë djegëse për Xhehenemin.

16. Sikur ata të kishin besuar Allahun dhe të kishin qëndruar në Rrugën e Drejtë, Ne padyshim që do të kishim derdhur mbi ta ujë (shi) me bollëk.

17. Që Ne të mund t’i provonim ata me të. Dhe kushdo që ikën prej Përkujtuesit të Zotit të tij (prej Kur’anit dhe nuk e zbaton atë), Ai do ta bëjë atë të hyjë në ndëshkim të ashpër (në Xhehenem).

18. Dhe vërtet që xhamitë janë për Allahun, kështu që mos lutni asnjë tjetër bashkë me Allahun.

19. Kur robi i Allahut (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) u ngrit duke lutur (Allahun) në falje për Të, ata (xhindet) veç u mblodhën turmë rreth tij si të ngjitur njëri mbi tjetrin (me qëllim që të dëgjonin këndimin e Pejgamberit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem).

20. Thuaj: “Unë lus vetëm Zotin tim dhe nuk bashkoj askënd si shok a të barabartë përkrah me Të.”

21. Thuaj: “Nuk është në fuqinë time t’ju sjell dëm ose t’ju bie në Rrugën e Drejtë.”

22. Thuaj: “Askush nuk mund të më mbrojë mua nga Ndëshkimi i Allahut (po të isha që nuk i bindem Atij) dhe nuk do të gjeja mbështetje përveçse tek Ai.

23. (Për mua është) vetëm njoftimi (i së vërtetës) prej Allahut dhe i Mesazheve të Tij, dhe kushdo që kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, atëherë vërtet që për të është zjarri i Xhehenemit për të banuar në të përgjithmonë.”

24. Derisa, kur ata ta shohin atë që u është premtuar, atëherë do ta kuptojnë se kush është ai që është më i dobët përsa u përket ndihmuesve dhe më i parëndësishëm (e më i pakët) në numër.

25. Thuaj: “Nuk e di nëse ajo (ndëshkimi) që u është premtuar është afër, apo nëse Zoti im do të caktojë për të afat të largët.

26. (Ai i Vetëm është) i Gjithëdituri i Gajbit (i të panjohurës) dhe askujt nuk ia shpall Gajbin (fshehtësinë) e Tij.”

27. Përveç ndonjë të Dërguari (nga njerëzit) të cilin Ai e ka zgjedhur (Ai i njofton atij nga e fshehta, sa të dojë Ai) dhe pastaj Ai bën një grup roje (melekësh) të ecin para tij dhe pas tij.

28. (Allahu i ruan të Dërguarit) deri sa Ai të shohë se ata i kanë shpallur Mesazhet e Zotit të tyre (Allahut). Dhe Ai rrethon gjithçka që është me ta dhe Ai mban llogari për çdo gjë.

Sure 73: El Muzzemmil (I mbuluari)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. O ti (Muhammed) i mbuluar me rroba!

2. Ngrihu për falje natën, përveç një pjese të vogël të saj.

3. Gjysmën e saj, ose më pak se aq,

4. Ose pak më shumë dhe këndo Kur’an (me zë) me ngadalë, bukur dhe qartë.

5. Vërtet që Ne do të të zbresim ty Mesazh të rëndë (ligje, detyrime etj).

6. Vërtet që ngritja natën (për faljen Tahaxhxhud) është shumë e rëndë, e fortë dhe mjaft e mirë për të përmbajtur (vetveten, shpirtin) dhe më e përshtatshmja (për të kuptuar) Fjalë (e Allahut).

7. Vërtet që ditën je i zënë vazhdimisht me detyrimet e zakonshme.

8. Por kujto Emrin e Zotit tënd dhe përkushtoja veten Atij me devotshmëri të plotë.

9. Zot i lindjes dhe i perëndimit, La ilahe il-la Huve (askush nuk ka të drejtë, nuk meriton e nuk duhet të adhurohet veç Atij Një e të Vetëm). Kështu pra, vetëm Atë merre për Vekil (Zot, rregullues të punëve të tua).

10. Dhe bëj durim ndaj asaj që thonë dhe largohu prej tyre me dinjitet.

11. Dhe më lër Vetëm Mua të merrem me përgënjeshtruesit (mohuesit e Vargjeve të Mia) dhe me ata që kanë në dorë të mira të kësaj jete dhe t’u lë afat për pak kohë.

12. Se me të vërtetë me Ne janë prangat dhe Zjarri i egër flakërues.

13. Dhe ushqim që nuk gëlltitet dhe ndëshkim të dhimbshëm.

14. Ditën kur toka dhe malet të dridhen fuqishëm dhe malet do të jenë grumbull rërë i derdhur që rrjedh.

15. Vërtet që Ne ju kemi çuar juve (o njerëz) të Dërguar (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) për të dëshmuar mbi ju, ashtu siç çuam të Dërguar (Musain ‘alejhis–selam) te Faraoni.

16. Por Faraoni nuk iu bind të Dërguarit, andaj Ne e mbërthyem atë me ndëshkim të ashpër.

17. Atëherë si do të mundeni ju ta mënjanoni ndëshkimin në qoftë se mohoni e nuk besoni, Ditën e cila do t’i bëjë fëmijët të thinjur,

18. (Ditë) në të cilën qielli do të çahet? Sigurisht që Premtimi i Tij patjetër që do të përmbushet.

19. Vërtet që ky është një përkujtim këshillues, kështu që kushdo që të dojë, le të marrë Udhë drejt Zotit të tij!

20. Vërtet që Zoti yt e di se ti dhe një grup i atyre që janë me ty, kaloni në adhurim më pak se dy të tretat e natës ose gjysmën e saj, apo një të tretën e saj. Dhe Allahu e mat natën dhe ditën. Ai e di se ti nuk mund të falesh gjatë gjithë natës, andaj Ai t’u kthye ty (me mëshirë). Këndo pra nga Kur’ani aq sa të mund të jetë më lehtë për ty. Ai e di se do të ketë nga mesi juaj të sëmurë, të tjerë në udhëtim në tokë duke kërkuar Begatitë e Allahut dhe më tej, të tjerë duke luftuar për Çështjen e Allahut. Kështu pra, këndoni nga Kur’ani sa të jetë e lehtë për ju prej tij dhe përmbushni Salatin (faljen e namazit) dhe jepni Zekatin dhe jepni borxh tek Allahu një hua të mirë. Dhe çfarëdo të mire që ju dërgoni përpara jush për veten tuaj, padyshim që do ta gjeni atë tek Allahu më të mirë dhe më të madhe në shpërblim. Dhe kërko faljen e Allahut. Vërtet që Allahu është gjithnjë Falës i Madh, Mëshirëplotë.

Sure 74: El Muddethir (I mbështjelluri)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. O ti (Muhammed) i mbështjellur në rroba!

2. Ngrihu dhe këshillo!

3. Dhe madhëroje Zotin tënd!

4. Dhe rrobat e tua i pastro!

5. Dhe larg nga Er-Ruxhz (idhujt) qëndro!

6. Dhe mos jep (me qëllim) për të marrë më shumë!

7. Dhe për hir të Zotit tënd, duro!

8. Dhe kur të tingëllojë Suri (t’i fryhet për herë të dytë),

9. Vërtet që ajo Ditë do të jetë Ditë e Vështirë.

10. Për mosbesimtarët është jo e lehtë!

11. Më lër Vetëm Mua (të merrem) me atë që Unë e krijova atë të vetëm.

12. Dhe pastaj i dhurova atij pasuri të madhe.

13. Edhe fëmijë për t’i qëndruar pranë!

14. Dhe pastaj ia bëra jetën të qetë e të rehatshme!

15. E ai lakmon që Unë t’ia shtoj edhe më shumë.

16. Jo, kurrë! Vërtet që ai ka qenë kokëfortë dhe kundërshtues i Ajeteve Tona (i provave, treguesve, shpalljeve).

17. Unë do ta detyroj atë të përballojë ndëshkim të rreptë!

18. Vërtet që mendonte dhe thurte.

19. Qoftë i mallkuar, po si përceptonte?

20. Prapë qoftë i mallkuar, po si përceptonte?

21. Pastaj mendoi.

22. Pastaj u mvrenjt dhe u duk i inatosur;

23. Pastaj ktheu shpinën me mendjemadhësi.

24. Pastaj tha: “Kjo nuk është tjetër, veçse magji nga ato të vjetrat;

25. Kjo nuk është tjetër, veçse fjala e një njeriu!”

26. Unë do ta hedh atë në Zjarr të Xhehenemit.

27. Dhe çfarë do t’ju bëjë ju ta dini tamam se ç’është Zjarri i Xhehenemit?

28. Ai nuk kursen (asnjë mëkatar) dhe as nuk lë (gjë pa e djegur).

29. Duke ua djegur lëkurat!

30. Mbi të vigjëlojnë nëntëmbëdhjetë.

31. Dhe Ne s’kemi vënë tjetër veçse melekë roje të Zjarrit dhe Ne e kemi sjellë numrin e tyre të përcaktuar (19) vetëm si sprovë për mosbesimtarët,- me qëllim që ithtarët e Librave të Parë (jehudi e të krishterë) të arrijnë te një bindje (se ky Kur’an është e vërteta, pasi ky numër (19) është i shkruar në Teurat dhe Inxhil) dhe që besimtarët të shtojnë besimin - dhe që të mos lihet asnjë dyshim për ithtarët e Librave të Parë dhe për besimtarët, dhe që ata, në zemrat e të cilëve ka sëmundje (hipokrizi), dhe mosbesimtarët të mund të thonë: “Çfarë do të thotë Allahu me këtë shembull (të çuditshëm)?” Kësisoj Allahu humb atë që Ai do dhe udhëzon atë që Ai do. Dhe askush nuk mund t’i dijë ushtritë (grupimet) e Zotit tënd, veç Atij Vetë. Dhe ky (të përmendurit e Xhehenemit) nuk është gjë tjetër, veçse këshillim përkujtues për njerëzimin.

32. Vërtet jo vetëm kaq! (Betohem) për hënën!

33. Për natën kur tërhiqet!

34. Për agimin kur ndriçon!

35. S’ka dyshim se ai (Xhehenemi) është një nga fatkeqësitë më të mëdha.

36. Këshillë për njerëzimin,

37. Për çdonjërin prej jush që zgjedh të shkojë përpara (duke punuar drejtësi) ose të mbetet pas (duke bërë padrejtësi e gjynahe).

38. Secili njeri është peng (përgjegjës) i veprës së vet.

39. Përveç bashkëudhëtarëve të së Djathtës.

40. Atje ndër Kopshtet e Begatë do të pyesin njëri-tjetrin,

41. Për Muxhriminët (politeistët, kriminelët, mosbesimtarët),

42. (Dhe do t’u thonë atyre): “Ç’ju bëri juve të hyni në Xhehenem?”

43. Do të thonë: “Ne nuk kemi qenë prej atyre që falin namazin e tyre,

44. Dhe as nuk kemi qenë prej atyre që ushqenin El-Miskin (të varfrin),

45. Dhe kemi qenë që flisnim gënjeshtra (gjithë atë që e urrente Allahu) me llafazanët,

46. Dhe kemi qenë që përgënjeshtronim Ditën e Shpërblimit,

47. Derisa erdhi te ne ajo që është e sigurtë (vdekja).”

48. Kësisoj, asnjë ndërmjetësim i ndërmjetësuesve nuk do t’u sjellë atyre ndonjë dobi.

49. Ç’është pra me ta (mosbesimtarët) që ata i kthejnë shpinën këshillës?

50. Si të ishin gomarë të humbur (të egërsuar),

51. Duke ikur nga bisha (apo luani) që e ndjek!

52. Por jo! Në të vërtetë secili prej tyre dëshiron që t’i jepet Libër i posaçëm.

53. Por për më tepër! Ata nuk i frikësohen Jetës së Fundit (nga ndëshkimi i Allahut).

54. Por për më tepër! Vërtet që ky (Kur’ani) është këshillë përkujtuese,

55. E kushdo që të dojë, këshillohet me të!

56. Dhe ata nuk do të marrin këshillë veçse në dashtë Allahu; Ai është Një i Cili e meriton që njerëzit t’i frikësohen dhe t’i përmbushin Atij detyrimin duke mos marrë të adhuruar tjetër përveç a përkrah Atij, dhe Ai është Një i Cili fal shumë.

Sure 75: El Kijameh (Ringjallja)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Betohem për Ditën e Ringjalljes!

2. Betohem për njeriun (besimtar) vetëqortues!

3. A mendon njeriu (mosbesimtarë) se Ne nuk do t’i tubojmë eshtrat e tij?

4. Po, sigurisht! Ne jemi të Zotë t’i vëmë e t’i rendisim në mënyrë të përkryer shenjat e gishtave të tij.

5. Por jo! Njeriu dëshiron të vazhdojë edhe më tej në mëkate.

6. Andaj edhe pyet: “Kur do të jetë kjo Dita e Kijametit?”

7. Kështu pra, kur të verbohet shikimi,

8. Dhe të zihet hëna,

9. Dhe dielli e hëna të bëhen bashkë (të futen te njëri-tjetri ose të humbin dritën).

10. Atë Ditë njeriu do të thotë: “Ku të iki (të fshihem)?”

11. Jo! Nuk ka strehim!

12. Atë Ditë vetëm te Zoti yt është caku!

13. Atë Ditë njeriu do të njoftohet për çfarë ka dërguar përpara (nga veprat e tij të liga dhe të mira) dhe çfarë ka lënë prapa (nga punët e mira e të liga).

14. Por njeriu do të jetë dëshmues kundër vetvetes së tij (pasi pjesët e trupit të tij do të dëshmojnë për punët e bëra).

15. Edhe nëse i paraqet arsyetimet e veta.

16. (O Muhammed) mos e shqipto me gjuhën tënde kur e këndon atë (Kur’anin), për ta përvetësuar me të shpejtë!

17. Është për Ne ta mbledhim atë dhe të të japim ty aftësinë për ta kënduar atë (Kur’anin).

18. Dhe kur Ne ta lexojmë atë ty (me anë të Xhibrilit), atëherë ti përcille leximin e tij.

19. Dhe pastaj është detyrë e Jona që ta bëjmë atë ty të qartë.

20. Jo, por (ju njerëz) e doni shumë jetën e shpejtë të kësaj bote.

21. Dhe e lini pas shpine të Pastajmen (Ahiretin).

22. Disa fytyra atë Ditë do të jenë që shkëlqejnë (Nadirah).

23. Duke parë Zotin e tyre.

24. Dhe disa fytyra do të jenë Basirah (të nxira, të zymta, të mjeruara),

25. Duke menduar se ndonjë fatkeqësi shkatërruese është duke u rënë sipër.

26. Por kur të arrijë (shpirti) tek fyti (te gryka, në dalje e sipër),

27. Dhe kur të thuhet (nga të afërmit): “Kush mund ta shërojë dhe ta shpëtojë atë nga vdekja?”

28. Dhe ai (që po jep shpirt) do ta kuptojë më në fund se ishte ndarja (koha e vdekjes);

29. Dhe t’i bashkohen këmbët me njëra-tjetrën.

30. Drejtimi atë Ditë do të jetë drejt Zotit tënd (Allahut)!

31. Kështu pra, ai (mosbesimtari) as nuk besoi e as nuk u fal (në namaz)!

32. Por përkundrazi, ai përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën.

33. Pastaj shkonte gjithë krenari drejt familjes së vet duke i pëlqyer vetja!

34. Mjerë për ty (o njeri mosbesimtar)! Dhe pastaj (prapë) mjerë për ty!

35. Përsëri mjerë për ty (o njeri jobesimtar)! Dhe pastaj (prapë) mjerë për ty!

36. A mendon njeriu se do të lihet i harruar (pa përgjegjësi)?

37. A nuk qe ai një Nutfah (lëng i ngjizur i vezëve të bashkuara, pikë e farës) e derdhur?

38. Pastaj u bë një Alakah (gjak i mpiksur); pastaj (Allahu) i dha trajtë dhe formë atij në përpjestimin e duhur.

39. Dhe e bëmë atë në çift: mashkullin dhe femrën.

40. A nuk është Ai (Allahu i Cili e bëri këtë) i Zoti të ngjallë të vdekurit?

Sure 76: El Insan (Ed Dehr - Njeriu ose Koha)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. A nuk ka qenë mbi njeriun një periudhë kohore, kur ai nuk ishte asgjë për t’u përmendur?

2. Vërtet që Ne e krijuam njeriun nga Nutfah (pika) lëngu i bashkuar (të derdhura nga burri dhe nga gruaja), me qëllim që ta provojmë atë, kështu që Ne e bëmë atë dëgjues (dhe), shikues.

3. Vërtet që Ne ia treguam atij rrugën që ai të jetë ose falënderues, ose mosmirënjohës (mohues).

4. Vërtet që Ne kemi përgatitur për mosbesimtarët pranga hekuri, jaka hekuri dhe Zjarr flakërues.

5. Vërtet që Ebrarët (besimtarët e vërtetë e të përkushtuar në Besimin e Pastër Islam) do të pinë në kupë të përzier me ujë nga burimi Kafur (në Xhennet).

6. Burim prej të cilit pinë robët e Allahut duke e bërë atë të gurgullojë me bollëk.

7. Ata (janë të cilët) përmbushin betimet (e tyre) dhe i frikësohen një Dite, e keqja e së cilës ka përmasa të mëdha.

8. Dhe ata janë që për hir të Tij i japin të varfrit (Miskinë, jetimit dhe robit.)

9. (Duke thënë): “Ne po ju ushqejmë vetëm për Fytyrë të Allahut. Ne nuk duam prej jush as shpërblim dhe as falënderime.

10. Vërtet që ne kemi frikë nga Zoti ynë një Ditë të vështirë dhe të trishtuar, e cila do t’i bëjë fytyrat e tmerruara.”

11. Kështu pra, Allahu i shpëtoi nga e keqja e asaj Dite dhe u dhuroi atyre Nadretun (Dritë bukurie) dhe gazmendin e kënaqësisë.

12. Dhe shpërblimi i tyre do të jetë Xhenneti dhe mëndafshi, sepse ishin të duruar.

13. Duke pushuar atje në shtretër të lartë, dhe aty nuk do të shohin nxehtësinë e madhe të diellit dhe as të ftohtët e ashpër.

14. Dhe hija e tij (Xhennetit) është afër mbi kokat e tyre dhe degët e frutave të tij do të varen poshtë ndër duart e tyre.

15. Dhe atyre u shërbehet me enë të argjendta dhe gota kristali.

16. Kristal i kulluar i punuar me argjend. Ata do ta përcaktojnë masën e tyre (kupave) sipas dëshirës së tyre.

17. Dhe do t’u jepet për të pirë kupë (me pije) të përzier me xhenxhefil (bimë aromatike),

18. Një burim atje, i quajtur Salsabil.

19. Dhe rreth e rrotul tyre (do të shërbejnë) djem të rinisë së përhershme. Po t’i shihje, do të të dukeshin si margaritarë të shpërndarë.

20. Dhe kur të vështrosh atje (në Xhennet), do të shohësh kënaqësi (që s’e merr dot me mend) dhe mbretërim madhështor.

21. Rrobat e tyre do të jenë mëndafsh i gjelbër i butë dhe qëndisje ari. Ata do të stolisen me bylyzykë argjendi dhe Zoti i tyre do t’u japë për të pirë pije të pastër.

22. (Dhe do t’u thuhet): “Me të vërtetë ky është shpërblimi për ju dhe përpjekja juaj është pranuar.”

23. Vërtet që Ne jemi të Cilët e zbritëm Kur’anin tek ti (O Muhammed) kohë pas kohe.

24. Kështu që ji i duruar dhe nënshtroju Urdhërimit të Zotit tënd dhe mos iu bind asnjë mëkatari ose mohuesi prej tyre.

25. Dhe kujto Emrin e Zotit tënd çdo mëngjes e pasdite (duke kryer faljet e Agimit, të Mesditës dhe të Pasditës).

26. Dhe natën bjer me fytyrë përtokë (në Sexhde) për Atë (duke falur Mbrëmjen dhe Darkën) dhe lavdëro Atë gjatë natës me falje të gjatë (në namazin Tahaxhud).

27. Vërtet që këta (mosbesimtarë), e duan fort jetën e tashme të kësaj dynjaje dhe hedhin pas shpine një Ditë të rëndë (që i pret).

28. Jemi Ne të Cilët i krijuam ata dhe Ne i kemi bërë ata me ndërtim të fortë. Dhe kur të duam, Ne mund t’i zëvendësojmë ata me të tjerë si këta duke i zëvendësuar plotësisht.

29. Vërtet që këto (Vargje të Kur’anit) janë këshillë përkujtuese, kështu që kushdo që të dojë, le të marrë Udhë drejt Zotit të tij!

30. Por ju nuk mund të dëshironi, pos nëse do Allahu. Vërtet që Allahu është kurdoherë i Gjithëditur, më i Urti Gjithëgjykues.

31. Ai do të shtjerë në Mëshirën e Tij kë të dojë Ai; e sa për Dhalimunët (zullumqarët, politeistët, mohuesit), Ai ka përgatitur ndëshkim të dhimbshëm.

Sure 77: El Murselat (Të Dërguarit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për të dërguarit (erërat ose melekët, ose Pejgamberët) e çuar një pas një!

2. Dhe për erërat që fryejnë fort!

3. Dhe për erërat që shpërndajnë retë dhe shiun!

4. Dhe për Vargjet (e Kur’anit) që ndajnë të drejtën nga e gabuara!

5. Dhe për melekët që u sjellin Shpalljet Hyjnore të Dërguarve,

6. Për të prerë gjithë shfajësimet dhe për të këshilluar!

7. Padyshim se ajo që u është premtuar, do të ndodhë patjetër!

8. E kur yjet të shuhen,

9. Dhe kur qielli të çahet,

10. Dhe kur malet të fshihen (nga era si të ishin pluhur).

11. Dhe kur të Dërguarit të mblidhen në kohën e përcaktuar për ta.

12. Për çfarë Dite shtyhen këto shenja?

13. Për Ditën e Ndarjes (së njerëzve të Xhennetit nga ata të caktuar për Xhehenem).

14. Dhe çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se ç’është Dita e Ndarjes?

15. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

16. A nuk i shkatërruam Ne të parët (popujt e hershëm)?

17. Kësisoj Ne do t’i bëjmë brezat e mëpasmë t’i ndjekin ata.

18. Kështu merremi Ne me Muxhrimunët (politeistët, mohuesit, mëkatarët, kriminelët)!

19. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

20. A nuk ju kemi krijuar Ne prej një uji të përçmuar?

21. Pastaj Ne e vendosëm atë në një vend të sigurtë (në mitër),

22. Për një kohë të njohur (të qëndrimit të foshnjës në bark të nënës)?

23. Kështu e përcaktuam Ne dhe Ne jemi më të mirët Matës e Përcaktues (të çdo gjëje).

24. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

25. A nuk e kemi bërë Ne tokën mbajtëse,

26. Për të gjallët dhe për të vdekurit?

27. Dhe (a nuk) kemi vendosur në të male të qëndrueshme dhe të larta dhe (a nuk) ju kemi dhënë juve për të pirë ujë të ëmbël?

28. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

29. (Do t’u thuhet mosbesimtarëve): “Ndahuni ju për tek ai që ju e patët mohuar!

30. Ndahuni ju për tek hija (e tymit të Zjarrit të Xhehenemit që ngrihet) në tri kolona tymi,

31. Që as nuk bëjnë hije dhe as që vlejnë ndopak ndaj flakës së egër të Zjarrit.”

32. Vërtet që ai (Xhehenemi) hedh gaca (të mëdha) sa një Kasr (sa një kështjellë, ose sa një trung i madh),

33. Si të ishin deve të verdha (varg) ose tufa litarësh.

34. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

35. Ajo do të jetë Ditë, gjatë së cilës ata nuk do të flasin.

36. Dhe nuk do të lejohen as të arsyetohen.

37. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

38. Ajo do të jetë Dita e Vendimit (ndarjes së banorëve të Xhennetit dhe të Xhehenemit)! Ne ju kemi sjellë ju dhe të parët tuaj të gjithë bashkë!

39. Kështu që po të keni ndonjë plan, përdoreni atë kundër Meje (Allahut, ‘Azze ue Xhel.)!

40. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

41. Vërtet që Muttekunët (të përkushtuarit në Besimin e Pastër Islam) do të jenë mes hijesh dhe burimesh,

42. Dhe frutash nga çfarë të duan.

43. “Hani e pini të qetë e në rehati për atë që keni vepruar.

44. Vërtet që kështu i shpërblejmë Ne Muhsinunët (mirëbërësit në Rrugën e Allahut).”

45. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

46. (O ju mohues!) “Hani dhe kënaqeni veten (në këtë botë) për pak kohë. Vërtet që jeni Muxhrimunë (politeistë, mohues, kriminelë, mëkatarë).”

47. Mjerë ajo Ditë mohuesit!

48. Dhe kur atyre u thuhet: “Përkuluni!”, ata nuk përkulen (nuk e kryejnë faljen e tyre).

49. Mjerë ajo Ditë për mohuesit!

50. Atëherë në çfarë fjale pas këtij (Kur’ani) do të besojnë ata?

Sure 78: Nebe’ (Lajmi i madh)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim
Pjesa 30

1. Për çfarë po pyesin njëri-tjetrin?

2. Për lajmin e madh (për Besimin Islam, për Kur’anin, për Ditën e Kijametit etj).

3. Për të cilin ata janë në mosmarrëveshje.

4. Jo, kurrë ata nuk do ta mësojnë!

5. Përsëri jo, kurrë ata nuk do ta mësojnë!

6. A nuk e kemi bërë Ne tokën si shtrojë (të përshtatshme),

7. Dhe malet si shtylla mbështetëse?

8. Dhe Ne ju kemi krijuar në palë (çift, mashkuj dhe femra).

9. Dhe Ne jua kemi bërë gjumin për pushim.

10. Dhe Ne jua kemi bërë natën si mbulesë,

11. Dhe Ne jua kemi bërë ditën për gjallëri (për të fituar jetesën).

12. Dhe Ne kemi ndërtuar përmbi ju një shtatëshe (qiej) të fortë,

13. Dhe Ne kemi bërë atje një llambë të shndritshme (diellin).

14. Dhe Ne kemi derdhur nga retë ujë të mjaftueshëm.

15. Që Ne të mund të prodhojmë me anë të tij drithëra dhe bimësi -

16. Dhe kopshte të begatë.

17. Me të vërtetë, Dita e Vendimit (ndarjes së banorëve të Xhennetit dhe të Xhehenemit) është kohë e përcaktuar që më parë.

18. Dita kur do t’i fryhet Surit dhe ju do të paraqiteni tufë-tufë. (Tefsir At-Tabari).

19. Dhe qielli do të hapet dhe do të bëhet si të ishte me porta,

20. Dhe malet do të shkulen nga vendi dhe do të duken si të kishin qenë vegim.

21. Me të vërtetë që Xhehenemi është pritë -

22. Vendbanimi i përcaktuar për Tagunët (ata që kalojnë kufijtë e përcaktuar nga Allahu si politeistët, mohuesit e Njësisë së Allahut, hipokritët, mëkatarët, kriminelët),

23. Ata do të banojnë atje përgjithmonë.

24. Asgjë të freskët nuk do të shijojnë atje, as edhe pije,

25. Përveç ujë që vlon dhe kullimin e plagëve të qelbura,

26. Një shpërblim plotësisht i merituar.

27. (Sepse) me të vërtetë ata as që mendonin për një dhënie llogarie.

28. Por ata i përgënjeshtruan me paturpësi plotësisht të gjitha Ajetet Tona (provat, dëshmitë, shpalljet dhe çfarë u solli i Dërguari Muhammed sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem).

29. Dhe Ne gjithçka e kemi shënuar në Libër.

30. Shijoni pra, (përfundimet e veprave tuaja të poshtra) dhe Ne nuk do t’ju shtojmë tjetër veçse ndëshkim.

31. Vërtet që për Muttekunët (të përkushtuarit në Besimin e Pastër Islam) do të jetë ngadhënjim (Xhenneti);

32. Kopshte dhe vreshta,

33. Dhe vasha të njoma, të dëlira, të një moshe,

34. Dhe një kupë plot (me pije të kulluar).

35. Asnjë Laghua (fjalë të liga, të rreme, të ulëta, fjalë të kota) nuk do të dëgjojnë atje, as edhe gënjeshtër;

36. Një shpërblim nga Zoti yt, dhuratë e peshuar saktë dhe e merituar (sipas veprave të tyre më të mira),

37. (Nga) Zoti i qiejve dhe i tokës dhe i gjithçkaje që gjindet mes tyre, i Gjithëmëshirshmi. Askush nuk mund të guxojë të flasë (me Të Ditën e Llogarisë, veçse pas Lejes së Tij).

38. Ditën kur Er-Ruhu (Meleku Xhibril) dhe melekët e tjerë do të paraqiten në rreshta; askush nuk do të flasë, përveç atij që i Gjithëmëshirshmi (Allahu) do ta lejojë dhe ai do të flasë të drejtën.

39. Ajo është sigurisht Dita e së Vërtetës. Kështu pra, kush të dojë, le të përpiqet të kërkojë e të gjejë vend (rrugë) për te Zoti i tij (duke iu nënshtruar Atij dhe duke ndjekur Rrugën e Tij)!

40. Vërtet që Ne ju kemi paralajmëruar për një dënim të afërt, Ditën kur njeriu do të shohë ato (punët) të cilat i kanë çuar që më parë duart e tij dhe (atë Ditë) mohuesi do të thotë: “Mjerë unë! Ah, sikur të kisha qenë dhe!”

Sure 79: En Naziat (Ata që nxjerrin shpirtrat)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për ata (melekë) që ua nxjerrin me ashpërsi (shpirtin mosbesimtarëve dhe të ligjve)!

2. Për ata (melekë) që ua nxjerrin me butësi (shpirtin besimtarëve)!

3. Për ata që notojnë përgjatë (melekët ose planetet)!

4. Për ata që shtyhen përpara si në garë (melekët ose kuajt)!

5. Për ata melekë që renditen të kryejnë Urdhërimet e Zotit të tyre!

6. Ditën (kur t’i fryhet Surit për herë të parë), toka dhe malet do të dridhen tmerrësisht (dhe të gjithë do të vdesin).

7. Fryerja e dytë e Surit e pason atë (dhe të gjithë do të ngrihen).

8. Zemrat atë Ditë do të dridhen me frikë dhe ankth.

9. Sytë e tyre përmbys të brengosur.

10. Ata (mosbesimtarët) thonë: “A vërtet do të kthehemi siç qemë në jetën e mëparshme?

11. Edhe pasi të jemi eshtra të bërë pluhur?”

12. Ata thonë: “Po të jetë kështu, do të jetë kthim me humbje!”

13. Por vetëm një Zerxhah e vetme (thirrje, fryrja e dytë e Surit).

14. Kur ja, veç e shohin veten përmbi tokë të ngjallur pas vdekjes së tyre.

15. A të ka mbërritur ty ndodhia e Musait?

16. Kur Zoti i tij i thirri atij në luginën e shenjtë Tuva,

17. “Shko te Faraoni, vërtet që ai ka kaluar të gjithë kufijtë (në mosbesim, në mohim, në mëkate, në krime).”

18. Dhe thuaj atij: “A do ta pastrosh veten (nga mëkati i mosbesimit duke u bërë besimtar)?

19. Dhe që unë të të udhëzoj ty drejt Zotit tënd, kështu që ti duhesh t’i frikësohesh Atij!?”

20. Pastaj (Musai) i tregoi atij shenjat e mëdha mrekulluese.

21. Por (Faraoni) përgënjeshtroi dhe nuk u bind.

22. Pastaj ktheu shpinën duke u përpjekur fort (kundër Allahut).

23. Pastaj mblodhi popullin e tij dhe thirri me zë të lartë,

24. Duke thënë: “Unë jam zoti juaj, më i larti!”

25. Kështu që Allahu e kapi atë me ndëshkim për tejkalimin e fundit dhe të parin. (Tefsir At-Tabari).

26. Vërtet që në të ka këshillë udhëzuese për këdo që ka frikë Allahun.

27. A jeni ju më të vështirë për t’u krijuar, apo qielli të cilin Ai e ndërtoi?

28. Ai ngriti kupën e tij dhe Ai e ka renditur atë drejt dhe e ka përsosur.

29. Natën e tij Ai e mbulon me errësirë dhe mëngjesin e tij Ai e nxjerr në dritë.

30. Dhe pas kësaj Ai shtroi tokën,

31. Dhe nxori që andej ujin e saj dhe kullotën e saj.

32. Dhe malet Ai i ka ngulur fort,

33. (Që të jenë) furnizim e përfitim për ju dhe bagëtinë tuaj.

34. Por kur të vijë katastrofa më e madhe (Dita e Kijametit),

35. Dita kur njeriu do të kujtojë për çfarë u përpoq.

36. Dhe Zjarri i Xhehenemit do të sillet në pamje të qartë për (çdo njeri) që sheh.

37. Atëherë për atë i cili kaloi kufijtë (në mosbesim, krime dhe ligësi në mosnënshtrim ndaj Allahut).

38. Dhe parapëlqeu jetën e kësaj bote (duke ndjekur dëshirat e liga dhe nepsin),

39. Padyshim që vendbanimi i tij do të jetë Zjarri i Xhehenemit;

40. Por sa për atë i cili iu frikësua qëndrimit para Zotit të tij dhe e ndaloi veten nga dëshirat e liga dhe nepsi i njollosur,

41. Vërtet që Xhenneti do të jetë vendbanimi i tij.

42. Të pyesin ty (O Muhammed) për Orën, - kur do të jetë çasti i përcaktuar për të?

43. Për të cilën ti nuk ke asnjë dije të thuash ndonjë gjë.

44. Zotit tënd i përket dija e përcaktimit të saj.

45. Ti (Muhammed) je vetëm këshillues i atyre që i frikësohen asaj.

46. Ditën kur ata ta shohin atë, (do të jetë) si të mos kishin qëndruar (në këtë botë) veçse një pasdite ose një mëngjes.

Sure 80: Abese (I vrenjturi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Pejgamberi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) u vrenjt dhe ktheu shpinën,

2. Ngase atij i erdhi një i verbër (Abdullah bin Umm-Maktum, ndërkohë që i Dërguari i Allahut po u shpjegonte dhe po ftonte disa nga paria Kurejshite në Islam).

3. E ku mund ta dish ti, ndoshta ai do të pastrohet (nga mëkatet).

4. Apo do të këshillohet dhe këshilla do t’i bëjë dobi!

5. Sa për atë i cili është i kënaqur me vetveten (dhe e quan veten të vetëmjaftueshëm),

6. Me të merresh dhe i përkushtohesh!

7. Po t’i nuk ke përgjegjësi, pse ai nuk do të pastrohet (nga mosbesimi; ti je vetëm i Dërguar; detyra jote është të shpallësh Mesazhin e Allahut).

8. Por sa për atë i cili erdhi drejt e tek ti duke vrapuar,

9. Dhe ai është që i frikësohet (Allahut dhe Ndëshkimit të Tij),

10. Për të ti je i pavëmendshëm dhe i kushtohesh një tjetri?!

11. Jo, (mos bëj kështu)! Vërtetë që ai (Kur’ani) është këshillë.

12. Kështu që, kush të dojë, le t’i kushtojë atij vëmendje.

13. Është këshillë në Shkrime të mbajtura lart në nderim (në El-Leuh El-Mahfudh),

14. I lartësuar (në vendin më të lartë), i pastruar,

15. Në duar të shkruesve (melekëve shkrues).

16. Të nderuar e të bindur.

17. Qoftë mallkuar njeriu! Sa mosmirënjohës është ai!

18. Po prej çfarë gjëje e krijoi Ai atë?

19. Nga Nutfah (lëngu i ngjizur i krijuar nga bashkimi i farës së vezës mashkullore me atë femërore) Ai e krijoi dhe pastaj e formoi në përmasat e përshtatshme.

20. Pastaj Ai atij ia lehtëson Udhën.

21. Pastaj Ai e bën të vdesë atë dhe e fut në varrin e tij.

22. Pastaj kur të dëshirojë Ai do ta ringjallë atë (përsëri).

23. Jo, por (njeriu) nuk ka vepruar çfarë Ai e urdhëroi atë.

24. Atëherë, le të shohë njeriu tek ushqimi i tij:

25. Ne derdhim ujë të mjaftueshëm,

26. Dhe Ne e çajmë tokën në plasa,

27. Dhe Ne e bëjmë drithin (grurin) të rritet në të,

28. Dhe rrushin e tërfilin (bimët e gjelbra si ushqim për bagëtitë),

29. Dhe ullinjtë, dhe hurmat,

30. Dhe kopshtet me pemë të dendura,

31. Dhe fruta, dhe Ab-ba (barishte e kullotë),

32. Si furnizim dhe përfitim për ju dhe për bagëtitë tuaja.

33. Pastaj, kur të vijë As-Sakhah (fryrja e dytë e Surit në Ditën e Ringjalljes),

34. Atë Ditë njeriu do të ikë prej vëllait të vet,

35. Dhe prej nënës së tij, dhe babait të tij,

36. Dhe prej bashkëshortes së tij, dhe prej fëmijëve të tij.

37. Atë Ditë çdo njeri do të ketë mjaft për ta bërë atë të pakujdesshëm ndaj të tjerëve.

38. Atë Ditë do të ketë fytyra të shëndritura (besimtarët e vërtetë të Besimit të Pastër Islam në një Zot të Vetëm),

39. Duke qeshur, duke u gëzuar nga lajmi përgëzues (i Xhennetit).

40. Atë Ditë do të ketë edhe fytyra të pluhurosura,

41. Zymtësi e errët do t’i mbulojë ata.

42. Të këtillë do të jenë El-Kafarah (mohuesit e Allahut dhe të Dërguarit të Tij, Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), El-Fexhereh (punuesit e së ligës, të poshtrit, të padrejtët).

Sure 81: Et Tekvir (I mbështjellur dhe ka humbur dritën)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur dielli të mbështilet dhe të humbë dritën dhe të përmbyset,

2. Dhe kur yjet të bien (errësohen),

3. Dhe kur malet të jenë shkulur e të zhduken,

4. Dhe kur deveja me barrë (pranë lindjes) të lihet pas dore,

5. Dhe kur egërsirat të tubohen,

6. Dhe kur detet të vlojnë,

7. Dhe kur shpirtërat të jenë bashkuar me trupëra,

8. Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura së gjalli,

9. Për çfarë gjynahi janë mbytur?

10. Dhe kur fletët e shkruara të veprave të çdo njeriu do të hapen,

11. Dhe kur qielli të shpërbëhet e të hiqet nga vendi i tij e të mbështillet,

12. Dhe kur Zjarri i Xhehenemit të jetë ndezur fort,

13. Dhe kur Xhenneti të jetë afruar,

14. (atëherë) çdo njeri do të dijë për veprat që ka përgatitur.

15. Kështu vërtet që Unë betohem për yjet që fshihen (zhduken gjatë ditës dhe dalin gjatë natës)!

16. Për planetët që lëvizin shpejt dhe fshihen!

17. Për natën kur ajo largohet!

18. Për agimin kur ai zbardh!

19. S’ka dyshim se ai (Kur’ani) është thënie e më të nderuarit të dërguar (Xhibrilit prej Allahut te Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem).

20. I pajisur me fuqi dhe shkallë të lartë tek Zoti i Arshit,

21. Të Cilit i binden (melekët) të besuarit atje (në qiej).

22. (O njerëz!) Dhe shoku juaj (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) nuk është i çmendur.

23. Dhe vërtet që ai (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) e pa atë (Xhibrilin ‘alejhis–selam) në hapësirën e pastër (drejt lindjes).

24. Dhe ai (Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) nuk mban në vetvete dije të Gajbit (të së fshehtës dhe të panjohurës).

25. Dhe ai (Kur’ani) nuk është fjala e Shejtanit të mallkuar.

26. Atëherë ku po shkoni, pra?

27. Vërtet që ky (Kur’ani) s’është tjetër pos Përkujtues për Alemin (gjithë njerëzimin dhe xhindet).

28. Për këdo prej jush që dëshiron të ecën drejt.

29. E ju nuk do të dëshironi, po të mos jetë se dëshiron Allahu - Zoti i Alemin-it (Zoti i gjithë botëve, i gjithësisë dhe i gjithë ç’është në të, Zoti i njerëzve dhe i xhindeve).

Sure 82: El Infitar (Plasja e madhe)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur qielli të plasë,

2. Kur yjet të kenë rënë dhe të jenë derdhur,

3. Dhe kur detet të shpërthehen (ose të thahen).

4. Dhe kur varret të kthehen përmbys (dhe të nxjerrin ç’kanë brenda),

5. (Atëherë) do të marrë vesh çdokush çfarë ai ka çuar përpara dhe (çfarë ai ka) lënë prapa.

6. O njeri! Çfarë të ka bërë ty të pakujdesshëm ndaj Zotit tënd, Dhuruesit më të Begatë?

7. I Cili të krijoi ty dhe të dha formë të përsosur (të ndërtoi në përpjestim të duhur) dhe të drejtoi.

8. Në atë formë që Ai deshi, ju renditi juve (pjesët e trupit).

9. Dhe jo! Por ju mohoni Shpërblimin (Shpërblimin për veprat e mira dhe ndëshkimin për veprat e këqija).

10. Por padyshim që mbi ju janë ruajtësit (melekët e caktuar me përgjegjësi për njerëzit) për t’ju vëzhguar ju.

11. Kiramen Katibin (të Nderuarit që shkruajnë veprat tuaja),

12. Ata dinë gjithçka që ju veproni.

13. Vërtet që El-Ebrar (besimtarët e vërtetë, të drejtë e të përkushtuar në Besimin e Pastër Islam në Një Zot të Vetëm) do të jenë në Lumturi (në Xhennet).

14. Dhe vërtet që El-Fuxhxhar (të ligjtë, mëkatarët, mosbesimtarët, keqbërësit) do të jenë në Zjarrin flakërues (në Xhehenem),

15. Në të cilin do të hyjnë dhe do të shijojnë flakën djegëse të Ditës së Shpërblimit,

16. Dhe ata (Fuxhxhar) nuk do të mungojnë në të.

17. Dhe çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se ç’është Dita e Shpërblimit?

18. Pastaj përsëri, çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se ç’është Dita e Shpërblimit?

19. (Ajo do të jetë) Dita kur askush nuk do të ketë aspak fuqi për (t’i sjellë dobi) ndonjë tjetër dhe Vendimi atë Ditë do të jetë (plotësisht) i Allahut.

Sure 83: El Mutaffifin (Mashtruesit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Mjerë për El-Mutaffifinët (mashtruesit në masë e në peshojë, ata që e hanë hakun e të tjerëve).

2. Të cilët kur kanë për të marrë nga njerëzit me masë, e kërkojnë masën të plotë,

3. Dhe kur kanë për t’u dhënë njerëzve me masë ose me peshë, japin më pakë se ç’duhet.

4. A nuk mendojnë ata se do të ringjallen (për llogari),

5. Në një Ditë të Madhe?

6. Në Ditën kur njerëzimi do të qëndrojë para Zotit të Aleminit (Zotit të njerëzve, të xhindeve dhe i gjithçkaje që është në gjithësi)?

7. Jo! (Nuk është siç mendojnë ata se nuk do të ringjallen për llogari). Vërtet se Shkrimi (i veprave) të El-Fuxhxhar (të mosbesimtarëve, të mëkatarëve, të keqbërësve, të ligjve) është i ruajtur në Sixhxhin?

8. Dhe çfarë të bën ty të kuptosh se ç’është Sixhxhin-i?

9. Libër i skalitur (i ruajtur mirë).

10. Mjerë atë Ditë për përgënjeshtruesit!

11. Ata që përgënjeshtrojnë Ditën e Shpërblimit.

12. Dhe askush nuk mund ta përgënjeshtrojë atë, përveç çdonjërit prej atyre që kalojnë çdo kufi (në mosbesim, në padrejtësi, krime e mëkate)!

13. Kur i këndohen atij Vargjet Tona (të Kur’anit), ai thotë: “Përralla të të parëve!”

14. Jo, kurrë nuk është kështu! Por në zemrat e tyre është Raan (mbulesë, njollosje prej gjynaheve e poshtërsive) të cilën ata e patën fituar (duke e punuar me duart e tyre).

15. Dhe për më tepër! Sigurisht që ata do të mbulohen (që të mos shohin dot) nga të parët Zotin e tyre atë Ditë.

16. Pastaj, padyshim që do të hyjnë patjetër dhe do të shijojnë flakën e zjarrtë të Xhehenemit.

17. Pastaj do t’u thuhet atyre: “Ky është ai që ju gjithnjë e mohuat!”

18. Përkundrazi! Me të vërtetë që Shkrimi (i veprave) të El-Ebrar (besimtarët e vërtetë, të drejtë e të përkushtuar në Besimin e Pastër Islam në Një Zot të Vetëm) është (i ruajtur) në Il-lijunë.

19. Dhe çfarë të bën ty të kuptosh se ç’është Il-lijjunë?

20. Libër i skalitur (i ruajtur mirë).

21. Të cilin e dëshmojnë ata më të afërtit (melekë të Allahut).

22. Vërtet që El-Ebrar (besimtarët e vërtetë, të drejtë e të përkushtuar në Besimin e Pastër Islam) do të jenë në Lumturi (në Xhennet).

23. Mbi frone të lartë duke vështruar (gjithçka).

24. Në fytyrat e tyre do të dallosh shkëlqimin e kënaqësisë.

25. Atyre do t’u jepet për të pirë pije e pastër e kulluar e ruajtur mirë.

26. Fundi i së cilës do të vijë erë Misku dhe për këtë le të përpiqen të gjithë ata që duan të jenë përpjekës (të nxitojnë me padurim në bindje dhe përkushtim ndaj Allahut).

27. Ajo (pije) do të jetë e përzier me Tesnim,

28. Një burim nga i cili pijnë ata më të afërtit tek Allahu.

29. Vërtet (se gjatë jetës së dynjasë) ata që bënë krime gjithnjë i përqeshnin ata që besuan.

30. Dhe sa herë që kalonin pranë tyre, ata ia bënin me sy njëri-tjetrit (në tallje ndaj besimtarëve).

31. Dhe kur ata ktheheshin te vetë njerëzit e tyre, ata ktheheshin duke u tallur,

32. Dhe kur i shihnin ata (të cilët besuan), thoshin: “Vërtet që këta janë të humbur!”

33. Por ata (mosbesimtarët, mëkatarët) nuk qenë dërguar vëzhgues mbi ta (mbi besimtarët).

34. Por këtë Ditë (Ditën e Shpërblimit) ata që besojnë do të qeshin me mosbesimtarët mohues.

35. (Besimtarët) në frone të lartë duke vështruar (gjithçka).

36. A nuk janë shpërblyer mosbesimtarët (plotësisht) për gjithçka që patën punuar?

Sure 84: El Inshikak (Çarja e madhe)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur qielli të çahet.

2. Dhe dëgjon dhe i bindet Zotit të tij, - dhe duhet të bëjë kështu.

3. Dhe kur toka të shtrihet (të sheshohet),

4. Dhe të ketë nxjerrë gjithçka që ka pasur dhe të mbetet bosh.

5. Dhe dëgjon dhe i bindet Zotit të saj, - dhe duhet të bëjë kështu.

6. O ti njeri! Vërtet që ti po kthehesh drejt Zotit tënd - me veprat dhe sjelljet e tua në një kthim të sigurt, - kështu që ti do të takosh (përfundimin e veprave të tua që ti i ke bërë).

7. Pastaj, sa për atë të cilit do t’i jepet Libri i tij (i veprave të kryera) në dorën e djathtë,

8. Ai me të vërtetë që do të ketë llogari të lehtë,

9. Dhe do të kthehet te familja e tij gjithë gaz!

10. Por cilitdo që t’i jepet Libri i tij (i veprave të kryera) nga pas shpine,

11. Ai do të lusë shkatërrimin (e vet),

12. Dhe do të hyjë në Zjarrin e ndezur fort dhe do të bëhet të shijojë djegien e tij.

13. Vërtet që ishte tek njerëzit e tij gjithë gaz!

14. Vërtet që mendoi se nuk do të vinte kurrë përsëri (tek Ne)!

15. Po! Vërtet që Zoti i tij gjithnjë ishte Gjithëvëzhgues i tij!

16. Kështu pra, Unë betohem për muzgun e mbrëmjes!

17. Për natën dhe gjithçka që ajo mbledh në fshehtësinë e saj!

18. Për hënën kur vjen e plotë!

19. Ju patjetër që do të udhëtoni nga një gjendje në një gjendje tjetër.

20. Si është me ta, pse nuk besojnë?

21. Dhe kur u lexohet atyre Kur’ani, nuk përkulen e të bien në sexhde (për Allahun).

22. Por përkundrazi, ata që nuk besojnë, përgënjeshtrojnë!

23. Dhe Allahu e di më mirë çfarë grumbullojnë ata (nga veprat e mira dhe të këqija),

24. Kështu që shpallu atyre dënimin e dhimbshëm.

25. Përveç atyre që besojnë dhe punojnë mirësi e drejtësi; për këta është një shpërblim që nuk shterron kurrë (në Xhennetin e pambarim).

Sure 85: El Buruxh (Yjet e mëdhenj)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) Për qiellin që mban yjet e mëdhenj “Buruxh!”

2. Për Ditën e Premtuar (të Kijametit)!

3. Për ditën dëshmuese (dita e Xhuma), dhe për ditën e Dëshmuar (dita e Arafatit gjatë kryerjes së Haxhit)!

4. Të mallkuar qenë populli i hendekut (në ndodhinë “Djali dhe Mbreti”)!

5. Të zjarrit me plot lëndë djegëse,

6. Kur ata qëndruan pranë tij (zjarrit),

7. Dhe ata dëshmuan çfarë ata po bënin kundër besimtarëve (duke i djegur ata).

8. Ata nuk kishin asgjë kundër tyre veçse ata besuan në Allahun, të Gjithëfuqishmin, Zotëruesin e Denjë për të gjitha lavdërimet!

9. Të Cilit i takon mbizotërimi i qiejve dhe i tokës! Dhe Allahu është Gjithdëshmues përmbi çdo gjë.

10. Vërtet se ata të cilët i vënë në sprovë besimtarët dhe besimtaret (duke i torturuar e stërmunduar ata) dhe pastaj nuk pendohen (tek Allahu), do të kenë ndëshkimin e Xhehenemit dhe do të kenë ndëshkimin e Zjarrit që digjet fort.

11. Vërtet që ata të cilët besojnë dhe punojnë mirësi e drejtësi, për ta do të jenë Kopshtet e Begatë nën të cilët rrjedhin lumenj (në Xhennet). Kjo është fitorja e madhe.

12. Vërtet (O Muhammed) Shtrëngimi (Ndëshkimi) i Zotit tënd është i ashpër.

13. Vërtetë që Ai është i Cili e fillon (ndëshkimin apo krijimin) dhe e përsërit.

14. Dhe Ai është gjithnjë Falësi i Madh, gjithë Dashuri.

15. Zotëruesi i Arshit të Lavdishëm,

16. Gjithëvepruesi për gjithçka që Ai dëshiron.

17. A të ka ardhur ty lajmi i ushtrive,

18. Të Faraonit dhe të Themudit?

19. Por prapëseprapë, mosbesimtarët vazhdojnë në përgënjeshtrim (duke mohuar të Dërguarin Muhammed sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem dhe Mesazhin e tij Islam).

20. Dhe Allahu është Gjithërrethues i tyre nga ata nuk e vërejnë!

21. Por ai është Kur’ani i Lavdishëm.

22. (I skalitur) Në El-Leuh El-Mahfudh (në Pllakën e ruajtur mirë)!

Sure 86: At Tarik (Vizitori i natës)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për qiellin dhe për At-Tarik (Vizitori i Natës, Ylli i shndritshëm)!

2. Dhe çfarë do të bëjë ty të kuptosh se ç’është At Tarik (Vizitori i Natës)?

3. (Është) ylli me ndriçim të fortë;

4. Nuk ka njeri që të mos ketë përsipër ruajtës (melekë me detyrë të mbrojtjes së çdo njeriu dhe duke shkruar punët e tij të mira e të këqija).

5. Kështu pra, le të shikojë njeriu nga çfarë është krijuar ai!

6. Ai është krijuar prej lëngut që derdhet,

7. Duke filluar (prej vendit) ndërmjet shtyllës kurrizore dhe brinjëve.

8. Vërtet që Ai (Allahu) është i Zoti ta sjellë atë përsëri (në jetë).

9. Ditën kur të gjitha të fshehtat (punët, faljet, agjërimet etj) do të shqyrtohen (për vërtetësinë e tyre).

10. Atëherë njeriu nuk do të ketë as fuqi dhe asnjë ndihmues.

11.(Betohem) për qiellin i cili sjell shi herë pas here!

12. Për tokën e cila çahet (me rritjen e bimëve)!

13. Vërtetë që ai (Kur’ani) është Fjala ndarëse (e së vërtetës nga e pavërteta).

14. Dhe nuk është gjë për lojë e për t’u argëtuar.

15. Vërtetë që ata po thurin një përbetim (ndaj teje o Muhammed).

16. (Por gjithashtu) edhe Unë po bëj Plan.

17. Kështu që jepu afat mosbesimtarëve. Merru butë me ta për pak kohë.

Sure 87: El A’la (Më i Larti)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Lavdëro Emrin e Zotit tënd, më të Lartit,

2. I Cili krijoi (çdo gjë) dhe pastaj e përpjestoi drejt,

3. Dhe i Cili vendosi (drejt paracaktimin për çdo gjë); pastaj udhëzoi (i tregoi njeriut të mirën dhe të keqen, rrugën e drejtë dhe të gabuar),

4. Dhe i Cili nxjerr kullotën,

5. Pastaj e bën atë kërcell të nxirë.

6. Ne do të bëjmë ty të këndosh Kur’anin, kështu që ti nuk do ta harrosh,

7. Përveç asaj që mund të dojë Allahu. Vërtet që Ai e di ç’është e dukshme dhe ç’është e fshehur.

8. Ne do ta bëjmë të lehtë ty, rrugën e lehtë.

9. Kështu që përkujtoji (njerëzit) në rast se përkujtuesi u sjell dobi (atyre).

10. Përkujtimi do të merret nga ai që ka frikë Allahun.

11. Por do t’i shmangen të mjerët (të këqinjtë),

12. Të cilët do të hyjnë në Zjarrin e madh dhe do të bëhen ta shijojnë atë.

13. Në të cilin ai as nuk do të vdesë (e të jetë në qetësi) as nuk do të jetojë (jetë të mirë; as i gjallë e as i vdekur).

14. Padyshim se do të fitojë lumturinë kushdo që pastron veten (duke pastruar veten nga çdo grimcë politeizmi dhe duke qëndruar fort në Besimin e Pastër Islam),

15. Që përkujton në lavdërim Emrin e Zotit të tij dhe plotëson faljen e namazit.

16. Jo, por ju parapëlqeni jetën e kësaj bote,

17. Edhe pse Jeta e Përtejme është më e mirë dhe më e gjatë.

18. Me të vërtetë që kjo (këshillë) është edhe në Shkrimet e Para,

19. Në Shkrimet e Ibrahimit dhe të Musait (‘alejhimus-salatu ues-selam).

Sure 88: Al Gashijah (Mbulimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. A të ka arritur ngjarja e mbulimit (trishtimi i Ditës së Kijametit)?

2. Ditën kur disa fytyra do të poshtërohen.

3. Duke punuar, të raskapitur (në Jetën e Pastajme me poshtërim e turpërim).

4. Ata do të hidhen në Zjarrin e nxehtë flakërues.

5. Atyre do t’u jepet për të pirë nga burimi që vlon.

6. Asnjë ushqim nuk do të ketë për ta përveç Edh-Dharie (bimë me xhemba helmuese),

7. E cila as nuk ushqen dhe as nuk largon urinë.

8. (Të tjera) fytyra atë Ditë do të jenë të gëzuara,

9. Të kënaqura me përpjekjet e tyre.

10. Në Xhennetin e lartë,

11. Në të cilin ata nuk do të dëgjojnë as fjalë të rëndë, as gënjeshtër,

12. Në të cilin do të ketë burim që rrjedh,

13. Në të cilin do të ketë frone të lartë,

14. Dhe kupa pranë duarve,

15. Dhe divanë në radhë,

16. Dhe qilimë të çmuar e të shtruar gjithandej.

17. A nuk i shohin devetë, se si janë krijuar?

18. Dhe qiellin, se si është ngritur?

19. Dhe malet, se si janë ngulur e qëndruar fort?

20. Dhe tokën, se si është shtruar?

21. Kështu pra, kujtoji ata (O Muhammed), ti je vetëm një përkujtues.

22. Ti nuk je dhunues mbi ta,

23. Përveç atij i cili kthen shpinën dhe mohon.

24. Atëherë Allahu do ta dënojë atë me ndëshkimin më të rëndë.

25. Pasi padyshim tek Ne do të jetë kthimi i tyre,

26. Pastaj sigurisht që për Ne do të jetë gjykimi i tyre.

Sure 89: El Fexhr (Çelja e ditës)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për çeljen e ditës!

2. Për dhjetë netët!

3. Për çiftin dhe për tekun!

4. Për natën kur ajo largohet!

5. Vërtet që në to (këto betime) ka dëshmi të mjaftueshme për njerëzit me mend.

6. A nuk ke parë (dhe a nuk mendon) si bëri Zoti yt me Ad-in?

7. Me banorët e Iremit me ndërtesa të larta, (ose të cilët qenë të lartë si shtylla),

8. Që si ata (populli Ad) nuk është krijuar askush në tokë!

9. Dhe me Themudin, të cilët skalitnin shkëmbinjtë në luginë (për të bërë shtëpi),

10. Dhe me Faraonin, njeriun e hurit? (I cili i torturonte njerëzit duke i varur në hunj).

11. Të cilët i kaluan të gjithë kufijtë në vendet e tyre.

12. Dhe duke kryer atje shumë poshtërsi.

13. Kështu që Zoti yt derdhi mbi ta shumë ndëshkime të ashpra.

14. Vërtet që Zoti yt është kurdoherë Gjithëvëzhgues (mbi ta).

15. Sa për njeriun, të cilin Zoti i tij e provon duke i dhënë atij nderime e mirësi, atëherë ai thotë (i krekosur): “Zoti im më ka nderuar mua.”

16. Por kur Ai e provon atë me shtrëngim të të mirave të jetesës, ai thotë: “Zoti im më ka poshtëruar mua!”

17. Jo, nuk është ashtu! Por ju nuk silleni me mirësi e zemërgjerësi ndaj jetimit!

18. Dhe as nuk nxitni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin (El-Miskin)!

19. Dhe ju e hani me të madhe (pa të drejtë) trashëgiminë.

20. Dhe pasurinë ju e doni së tepërmi.

21. Jo (mosni kështu)! Kur toka të dërrmohet tërësisht, e të bëhet pluhur.

22. Dhe kur të vijë Zoti yt me melekët radhë-radhë.

23. Dhe atë Ditë Xhehenemi do të sillet afër. Atë Ditë njeriu do të përkujtojë; por si do t’i sjellë dobi atij ai përkujtim?

24. Ai do të thotë: “Ah, i gjori unë! Sikur të isha parapërgatitur për jetën time!”

25. E pra, atë Ditë askush nuk do të ndëshkojë me Ndëshkimin e Tij.

26. Dhe askush si Ai nuk do të lidhë me Lidhjen e Tij.

27. (Do t’u thuhet të përkushtuarve në Udhën e Allahut): “O ti (njeri) në rehati e kënaqësi!

28. Kthehu te Zoti yt,- i vetëkënaqur dhe që e kënaqe mjaft Zotin tënd (e fitove Kënaqësinë e Tij)!

29. Hyr pra ndër robët e Mi të nderuar,

30. Dhe hyr në Xhennetin Tim!”

Sure 90: El Beled (Qyteti)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Betohem Unë për këtë qytet (Mekën)!

2. Dhe ti je i lirë (me të drejta të plota si banor i këtij qyteti, i lirë nga gjynahet dhe nga të ndëshkuarit e armiqve të Islamit Ditën e hapjes, të çlirimit) në këtë qytet (Mekë).

3. Për lindësin (Ademin ‘alejhis–selam, babain e parë) dhe për atë që ai lindi (pasardhësit e tij)!

4. Vërtet që Ne e krijuam njeriun në vështirësi.

5. A mendon ai se atë nuk mund ta mposhtë askush?

6. Ai thotë (me mburrje): “Unë kam shpenzuar shumë pasuri!”

7. A mendon ai se askush nuk e sheh?

8. A nuk i bëmë Ne për të dy sy?

9. Dhe një gjuhë e dy buzë?

10. Dhe i sqaruam atij për të dy rrugët (të drejtën dhe të gabuarën)?

11. Por ai nuk ka bërë asnjë përpjekje për të kaluar në udhën e rrëpirët (rrugën e vështirë)?

12. Dhe çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se cila është rruga e rrëpirët?

13. (Ajo është) të liruarit e një qafe (robi),

14. Ose dhënia e ushqimit në kohën kur mbretëron uria,

15. Ose një jetimi nga të farefisit,

16. Ose një të varfri të goditur nga skamja.

17. Pastaj u bë prej atyre që besuan dhe që këshillonin njëri-tjetrin për durim e vendosmëri dhe që këshillonin njëri-tjetrin për mëshirë e keqardhje.

18. Këta janë ata të Dorës së Djathtë (banorët e Xhennetit).

19. Por ata që mohuan Ajetet Tona (provat, treguesit, Shpalljet), këta janë ata të Dorës së Majtë (banorët e Xhehenemit).

20. Zjarri do të jetë i mbyllur sipër tyre (ata do të jenë të mbështjellë nga të gjitha anët nga zjarri pa asnjë hapësirë a dritare).(Tefsir Ibn Kethiri, Kurtubi dhe Tabariu).

Sure 91: Esh Shems (Dielli)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për diellin dhe shkëlqimin e tij!

2. Për hënën kur e ndjek atë!

3. Për ditën kur shfaq ndriçimin (e diellit)!

4. Për natën kur e fsheh atë (diellin)!

5. Për qiellin dhe Atë i Cili e ndërtoi atë!

6. Për tokën dhe Atë që e shtriu atë!

7. Për Nefsin (Ademin, njeriun ose shpirtin) dhe për Atë që e përsosi atë në përmasa,

8. Pastaj i tregoi atij çfarë është e gabuar për të dhe çfarë është e drejtë për të!

9. Vërtet që do të ngadhënjejë ai i cili e pastron vetveten (që bindet dhe kryen gjithçka që urdhëron Allahu).

10. Dhe vërtet që dështon ai i cili e prish vetveten (që nuk i bindet Allahut dhe çfarë ka urdhëruar Ai).

11. Themudi përgënjeshtroi duke kaluar caqet.

12. Kur ja, më i poshtri nga ata doli (për të vrarë devenë).

13. Por i Dërguari i Allahut (Salihu ‘alejhis–selam) u tha atyre: “Kini mendjen! Ajo është deveja e Allahut! (kini frikë fundin shkatërrues) dhe mos e ndaloni që të pijë hisen e saj të ujit!”

14. Pastaj ata e përgënjeshtruan atë (Salihun ‘alejhis–selam) dhe e vranë atë (deven). Kësisoj Zoti i tyre i shkatërroi ata për shkak të mëkatit të madh të tyre dhe i bëri ata të barabartë në shkatërrim (të gjithë njerëzit e tyre, të pasur e të varfër, të fortë e të dobët etj)!

15. Dhe Ai (Allahu) nuk pati frikë për pasojat prej tij.

Sure 92: El Lejl (Nata)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për natën kur mbështjell!

2. Për ditën kur shfaqet me ndriçim!

3. Për Atë që krijoi mashkullin e femrën!

4. Vërtet që përpjekjet dhe veprat tuaja janë të shumëllojshme (me qëllime dhe dëshira të ndryshme);

5. Sa i përket atij që jep (për Hirë të Allahut) dhe plotëson detyrimin ndaj Allahut, edhe i frikësohet Atij,

6. Edhe beson dhe e vërteton në El-Husna (për më të Mirën).

7. Atëherë Ne do t’ia bëjmë atij të sheshtë rrugën e lehtë.

8. Por ai i cili është koprrac i etur dhe e mendon veten të pavarur (nga Zoti),

9. Dhe përgënjeshtron El-Husna (më të mirën),

10. Atëherë Ne do t’ia bëjmë atij të sheshtë udhën për të keqen (të vështirën).

11. Dhe çfarë do t’i vlejë atij pasuria, kur ai bie poshtë (në shkatërrim)?

12. Vërtet që i Yni është (të jepet) udhëzimi.

13. Dhe vërtet që me Ne është e fundit (Jeta e Pastajme) dhe e para (jeta e dynjasë).

14. Kësisoj Unë ju kam tërhequr vërejtjen për Zjarrin e ndezur fort.

15. Asnjë nuk do të hyjë në të përveç më të ligut.

16. I cili mohon dhe kthen shpinën.

17. Ndërsa do të shpëtohet prej tij (Zjarrit) El-Muttekun (i përkushtuari në Besimin e Pastër Islam).

18. Ai i cili e shpenzon mallin e tij për të shtuar dhe pastruar pastërtinë shpirtërore,

19. Dhe i cili nuk ka në mendjen e tij për të përfituar ndonjë mirësi nga kushdo qoftë prej të cilit pritet ndonjë shpërblim në kthim,

20. Por vetëm për të kërkuar Fytyrën e Allahut, më të Lartit.

21. Ai padyshim që do të fitojë kënaqësi (të plotë, me hyrjen në Xhennet).

Sure 93: Ed Duha (Paraditja)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për paraditën!

2. Për natën kur shtrinë errësirën!

3. Jo, nuk të ka braktisur ty (O Muhammed) Zoti yt dhe as nuk është i pakënaqur me ty!

4. Dhe se Bota e Ardhshme është shumë më e mirë për ty se e para (jeta e dynjasë).

5. Dhe me të vërtetë që Zoti yt do të të dhurojë ty (gjithë të mirat) që ti të jesh më se i kënaqur.

6. A nuk të gjeti Ai ty (O Muhammed) jetim dhe të dhuroi strehim e kujdesje?

7. Dhe (a nuk) të gjeti Ai ty të pavetëdijshëm (për Kur’anin, për Islamin, për Pejgamberinë) dhe të udhëzoi?

8. Dhe (a nuk) të gjeti Ai ty të varfër dhe të begatoi?

9. Kështu pra, mos u sill ashpër me jetimin.

10. Dhe as lypësin mos e përzë.

11. Dhe shpalle lart Dashamirësinë e Zotit tënd (Pejgamberinë dhe gjithë Mirësitë e tjera që Ai të ka dhuruar)!

Sure 94: El Inshirah (Esh Sherh) (Hapja e gjoksit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. A nuk ta hapëm Ne gjoksin tënd (O Muhammed)?

2. Dhe e hoqëm prej teje barrën,

3. E cila rëndonte shpinën tënde.

4. Dhe a nuk e ngritëm Ne lart famën dhe emrin tënd?

5. E padyshim se pas vështirësisë është lehtësimi.

6. Vërtet, pas vështirësisë vjen lehtësimi.

7. Kështu që, kur ta përfundosh (obligimin), ngrihu dhe qëndro në adhurim të Allahut (duke kryer falje).

8. Dhe (vetëm) te Zoti yt ktheji (të gjitha qëllimet, shpresat dhe) lutjet.

Sure 95: Et Tin (Fiku)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për fikun dhe për ullirin!

2. Për (kodrën) Turi Sinanë!

3. Për këtë qytet të sigurisë (Mekën)!

4. Vërtet që Ne e krijuam njeriun në ndërtimin (formën) më të mirë.

5. Pastaj Ne e ulëm atë mu në fund të fundit.

6. Përveç atyre të cilët besojnë (në Besimin e Pastër Islam) dhe punojnë mirësi e drejtësi: Mu për këta është shpërblimi i madh dhe i pafund (Xhenneti).

7. E pas gjithë kësaj, ç’të shtyri ty të mohosh (o mosbesimtar) Shpërblimin (e një Dite të Llogarisë që vjen)?

8. A nuk është Allahu Gjithëgjykuesi më i Urtë?

Sure 96: Al ‘Alak (Gjaku i mpiksur)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Lexo! Me emrin e Zotit tënd, i Cili krijoi (çdo gjë).

2. Ka krijuar njeriun nga Alak (copë gjaku e mpiksur në mitrën e nënës).

3. Lexo! Dhe Zoti yt është më i Begati Dhurues.

4. Ai që e mësoi (njeriun) të shkruajë me pendë.

5. Ai i mësoi njeriut atë që nuk e dinte.

6. Por ja! Me të vërtetë njeriu i kalon të gjithë kufijtë (në mosbesim, në vepra të ulëta e poshtërsi).

7. Për shkak se e ndien veten të pavarur.

8. Sigurisht që kthimi (i fundit) është vetëm tek Zoti yt.

9. A e ke parë ti (Muhammed) atë (Ebu Xhehlin) i cili ndalon,

10. Një rob (të Zotit) kur ai falet?

11. Ç’mendon kur ai (robi) është në udhëzim (të Allahut)?

12. Apo që urdhëron për përkushtim (ndaj Allahut)?

13. A më tregon nëse ai (Ebu Xhehli) përgënjeshtron dhe kthen shpinën (nga besimi)?

14. A nuk e di ai se Allahu padyshim që e sheh (çfarë bën ai)?

15. Përkundrazi! Nëse ai nuk ndalet, Ne do ta tërheqim atë për ballukesh,

16. (Ball) ballukesh gënjeshtare, mëkatare!

17. Atëherë le t’i thërret ata të vetët (ndihmuesit e tij).

18. Ne do të thërrasim rojet e Xhehenemit (të merren me të)!

19. Jo, (O Muhammed)! Mos iu bind atij, por bjer në sexhde (me fytyrë në tokë) dhe afroju sa më shumë (Allahut)!

Sure 97: El Kadr (Nata e vendimeve të mëdha)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Vërtet që Ne e kemi zbritur atë (Kur’anin) Natën e Kadrit.

2. Dhe çfarë do të të bëjë ty të mësosh se ç’është nata e Kadrit?

3. Nata e Kadrit është më e vlefshme se sa njëmijë muaj!

4. Gjatë saj zbresin melekët dhe Er-Ruh (Xhibrili ‘alejhis–selam) me Lejen e Allahut me të gjitha Vendimet.

5. Paqë! (Gjithë atë natë) është Paqë (dhe Mirësi nga Allahu për robët adhurues të Tij) deri me shfaqjen e agimit.

Sure 98: El Bejjineh (Dëshmija e qartë)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Ata që nuk besojnë (Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem, Kur’anin, Islamin, Allahun Një) nga radhët e ithtarëve të Librave të Parë (jehudi e të krishterë) dhe Mushrikët nuk do ta linin (rrugën e tyre të mosbesimit), derisa t’u vinte atyre dëshmi e qartë,

2. Një i Dërguar nga Allahu, që t’u lexonte fletë të pastra (të pastruara nga të pavërtetat),

3. Në të cilat të përmbaheshin ligje të vërteta e të drejta nga Allahu.

4. Dhe ata të cilëve u qe dhënë Libri (jehuditë dhe të krishterët), nuk ndryshuan në qëndrimin e tyre (për ardhjen e Muhammedit sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), veçse pasi atyre u erdhi dëshmia e qartë (siç qe premtuar, pra Muhammedi sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem me gjithë shpalljen e tij).

5. Dhe ata nuk u urdhëruan për tjetër, pos asaj që duheshin të adhuronin vetëm Allahun dhe të mos adhuronin tjetër përveç a përkrah Tij, të adhuronin Atë me besim të vërtetë e me përkushtim të plotë, edhe të kryenin faljen e detyruar të namazit (Ikametus-salat) e të jepnin Zekatin: dhe kjo është feja e drejtë, e vërtetë.

6. Padyshim se ata të cilët mohuan (Njësinë e Allahut, Islamin, Kur’anin dhe Muhamedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) qofshin nga ithtarët e Librave të Parë (jehudi e të krishterë) dhe qofshin nga Mushrikinët, do të jenë në Zjarrin e Xhehenemit, aty do të banojnë përherë. Ata janë krijesat më të këqija.

7. Padyshim se ata të cilët besuan (në Njësinë e Allahut, në të Dërguarin e Tij Muhammedin sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem, në Kur’an, në Islam) dhe punuan mirësi e drejtësi (sipas këtij besimi), ata janë krijesat më të mira.

8. Shpërblimi i tyre është tek Zoti i tyre: Kopshtet e Begatë të Përjetësisë (në Xhennetin e Adnit) nën të cilët rrjedhin lumenj. Ata do të banojnë aty përgjithmonë; Allahu i Kënaqur me ta dhe ata të kënaqur me Të. Ky është (shpërblimi) për atë i cili e ka frikë Zotin e vet.

Sure 99: Ez Zelzele (Tronditja e madhe)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur toka të dridhet me tronditjen e madhe (për të fundit herë).

2. Dhe kur toka të nxjerrë jashtë barrën e saj (gjithë ç’ka brenda).

3. Dhe njeriu do të thërrasë: “Ç’farë ka kjo!?”

4. Atë Ditë ajo do të shpall njoftimet e saj (për gjithë çka ka ndodhur mbi të nga e mira dhe e keqja),

5. Sepse Zoti yt e ka frymëzuar atë.

6. Atë Ditë njerëzit do të paraqiten të veçuar në grupe që t’u tregohen veprat e tyre.

7. Kësisoj, kushdo që bën mirësi sa një thërrmijë qoftë (apo sa një milingonë), do ta shohë atë.

8. Dhe kushdo që bën keq sa një thërrmijë qoftë, do ta shohë atë.

Sure 100: El Adijat (Vrapuesit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për vrapuesit (kuajtë) e shpejtë që hingëllojnë,

2. Duke nxjerrë xixa (me thundrat e tyre)!

3. Të cilët vërsulen në sulm heret në agim!

4. Dhe atëherë ngrisin pluhur si re!

5. Dhe ashtu hidhen në mesin e grumbullit (të armikut)!

6. Vërtet që njeriu është mosmirënjohës ndaj Zotit të tij.

7. Dhe për këtë qëndrim ai dëshmon (me veprat e tij).

8. Dhe padyshim që ai është i egër në dashurinë për pasuri.

9. A nuk e di ai se kur të nxirren e të derdhen jashtë çfarë ka në varre (dhe gjithë njerëzimi të ringjallet).

10. Dhe të bëhet e njohur ajo që ishte në gjokset e njerëzve.

11. Padyshim që atë Ditë (Ditën e Llogarisë), pa dyshim që Zoti i tyre do të jetë plotësisht i Mirënjohur për ta (në dijeni të plotë për veprat e tyre dhe do t’i shpërblejë ata për to).

Sure 101: El Kariah (Rënia e Orës)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. El-Kariah (Krisma e kijametit, Ora, Çasti Goditës)!

2. E ç’është El-Kariah?

3. Dhe çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se ç’është El-Kariah?

4. Ajo është një Ditë kur njerëzimi do të jetë si flutura të shpërndara andej-këndej.

5. Dhe malet do të jenë si leshi i shprishur.

6. Pastaj sa për atë, peshoja e të cilit do të jetë e rëndë (nga punët e mira),

7. Ai do të bëjë jetë të kënaqur (në Xhennet).

8. Dhe sa për atë, peshoja e të cilit (e punëve të mira) do të jetë e lehtë,

9. Ai do të ketë shtëpinë e tij në Havijeh (në humnerën e pafund të Xhehenemit).

10. Dhe çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se ç’është ajo?

11. Është Zjarri i ndezur përvëlues!

Sure 102: Et Tekathur (Dëshira ambicioze)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Ambicja e ndërsjellë (mes jush për të grumbulluar pasuri në dynja) ju largoi ju (nga gjërat më të rëndësishme),

2. Derisa të vizitoni varret (të vdekur).

3. Jo, (nuk duhet kështu)! Gjithsesi këtë do ta kuptoni së shpejti!

4. Përsëri jo, jeni gabim! Ju shpejt do ta kuptoni!

5. Jo, pse, sikur ta dinit me bindje të vërtetë (nuk do të vepronit kështu).

6. Vërtet që do ta shihni Zjarrin flakërues (të Xhehenemit)!

7. Dhe përsëri pra, do ta shihni atë me shikim të qartë e të vërtetë!

8. Pastaj atë Ditë ju do të pyeteni për lumturinë (pas së cilës ju u dhatë aq shumë në dynja)!

Sure 103: El Asr (Koha)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Betohem) për kohën!

2. Me të vërtetë që njeriu është në humbje të plotë,

3. Përveç atyre që besojnë (në Besimin e Pastër Islam në Një Zot) dhe punojnë mirësi e drejtësi, edhe që e këshillojnë njëri-tjetrin për El-Hak (për të vërtetën; urdhërojnë për El-Ma’ruf - që ka urdhëruar Allahu dhe ndalojnë nga El-Munker - e keqja që ka ndaluar Allahu), edhe që e këshillojnë njëri-tjetrin të jenë të durueshëm (nga vuajtjet, mundimet, dëmtimet që i bien njeriut nga përpjekja për Çështjen e Allahut, për të përhapur Fenë e Tij të Vërtetë të Besimit të Pastër Islam deri në Xhihad).

Sure 104: El Humezah (Shpifësi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Mjerë për secilin që shpif e përgojon,

2. I cili ka grumbulluar pasuri dhe (veç) e numëron atë (dhe nuk jep për Hir të Allahut)!

3. Ai mendon se pasuria e tij do ta bëjë të përjetshëm.

4. Jo, kurrë! Përkundrazi, do të hidhet në El-Hutamah (nga emrat e Zjarrit të Xhehenemit).

5. Dhe çfarë do të të bëjë ty të kuptosh se ç’është El-Hutamah?

6. Zjarr i Allahut i ndezur fort.

7. I cili depërton mu në zemër.

8. Vërtet që ai do t’i mbyllë e do të bëhet një me ta,

9. Në kolona të zgjatura (do të ndëshkohen në Zjarr me shtylla djegëse).

Sure 105: El Filë (Elefanti)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. A nuk e ke parë se ç’bëri Zoti yt me njerëzit (ushtrinë) e elefantit?

2. A nuk bëri Ai që përbetimi i tyre të humbë e të dështojë?

3. Dhe Ai kundër tyre dërgoi zogj që vinin tufë-tufë,

4. Duke i qëlluar ata me gurë Sixhxhil (baltë e pjekur, e gurëzuar).

5. Kështu që i bëri ata si koçanë të ngrënë (nga bagëtia që ka ngrënë bereqetin dhe e ka lënë kashtën e bërë lëmsh).

Sure 106: Kurejsh (Kurejshit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. (Është dashamirësi e madhe prej Allahut) për hirë të garantimit që e gëzojnë Kurejshët,

2. Garantimin e udhëtimit të tyre të lirë, dimrit dhe verës.

3. Pra, le të adhurojnë (Allahun) Zotin e kësaj Shtëpie (të Kabës në Mekë),

4. Atë i Cili i ka ushqyer kundër urisë dhe i ka bërë të sigurt ndaj frikës.

Sure 107: El Maun (Nderi i vogël)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. A e ke parë atë i cili mohon Shpërblimin (në Ditën e Gjykimit)?

2. Ai është i cili e përzë jetimin (me neveritje).

3. Dhe nuk këshillon e nuk nxit për të ushqyer të varfrin (El-Miskin).

4. Atëherë pra, shkatërrim është për ata që falen (sa për sy e faqe, si hipokritë),

5. Të cilët ndaj namazit të tyre janë të pakujdesshëm (duke u vonuar nga koha e përcaktuar për falje).

6. Ata të cilët vetëm për t’u dukur faqe njerëzve bëjnë vepra të mira,

7. Dhe ata të cilët nuk japin as El-Maun (sendin më të vogël).

Sure 108: El Keuther (Gjithë të mirat (lumi Keuther në Xhennet))

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Ne, vërtet të dhuruam ty (O Muhammed) El-Keuther (lumë në Xhennet ose të gjitha të mirat).

2. Kështu pra, falu për Zotin tënd dhe bëj kurban (vetëm për Të).

3. E ai i cili të urren ty,- mu ai është i përjashtuar (nga çdo trashëgimi dhe nga çdo e mirë në këtë botë dhe në Jetën e Përtejme).

Sure 109: El Kafirun (Mosbesimtarët)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Thuaj: “O ju mosbesimtarë!

2. Unë nuk adhuroj çfarë ju adhuroni,

3. Dhe as ju nuk do të jeni adhurues të Atij që unë adhuroj,

4. Dhe as unë nuk do të jem adhurues i atyre që ju po i adhuroni,

5. Dhe as ju nuk do të jeni adhurues të Atij që unë adhuroj.

6. Ju keni fenë tuaj dhe unë kam Fenë time (Islamin).”

Sure 110: En Nasr (Ndihma e Allahut)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Kur të të vijë Ndihma e Allahut dhe çlirimi.

2. Dhe (kur) t’i shohësh njerëzit të hyjnë turma-turma në Fenë e Allahut (në Islam).

3. Atëherë pra, lartëso Lavditë dhe Falënderimet e Zotit tënd dhe kërko Faljen e Tij. Vërtet që Ai është i Cili pranon pendimin dhe i Cili fal.

Sure 111: El Mesed (Litari me fije hurme)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. U thafshin dy duart e Ebu Lehebit dhe i shuar qoftë ai!

2. Pasuria e tij dhe fëmijët e tij nuk do t’i sjellin atij asnjë dobi!

3. Ai do të digjet në Zjarrin me flakë të tërbuara!

4. Edhe gruaja e tij e cila mbante dru (ferra),

5. Në qafën e saj është i lidhur fort një litar Mesed (litar shumë i fortë i cili bëhet me fije nga degët e palmës së hurmës).

Sure 112: El Ihlas (Et Teuhid) (Njësia e besimit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Thuaj: “Ai është Allahu, Një dhe i Vetëm.

2. Allahu është Es-Samed (Zotëruesi i Vetëmjaftueshëm, Absolut me të gjitha Cilësitë e përsosura në shkallën më të Lartë, për të Cilin kanë nevojë të gjitha krijesat dhe të gjitha Atij i drejtohen; i Përhershmi; i Pafillim dhe i Pambarim; Ai s’ka nevojë për asgjë; as ha dhe as pi).

3. Ai as nuk lind, as nuk është i lindur.

4. Dhe s’ka asnjë të barabartë ose të krahasueshëm me Të (Një, i Vetëm, i Pashok).”

Sure 113: El Felek (Agimi)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Thuaj: “I mbështetem (Allahut) Zotit të agimit (të më ruajë),

2. Nga sherri (e keqja) i asaj që Ai ka krijuar,

3. Dhe nga sherri i errësirës (së natës) kur ajo vjen me errësirën e saj,

4. Dhe nga sherri i atyre që bëjnë magji kur u fryejnë nyjeve,

5. Dhe nga sherri i smirëkeqit kur vepron sipas smirës.”

Sure 114: En Nas (Njerëzit)

Bismil-lahir Rrahmanir Rrahim

1. Thuaj: “I mbështetem (Allahut) Zotit të njerëzve,

2. Mbisunduesit të njerëzve,

3. Ilahut (të Adhuruarit, Zotit) të njerëzve (të më ruajë),

4. Nga sherri (e keqja) e vesvesit pëshpëritës që tërhiqet.

5. I cili pëshpërit në gjokset e njerëzve.

6. (Qoftë pëshpëritësi) nga xhindet apo nga njerëzit.”